The Role of Translation in the Revitalization Process of Minority Languages: The Case of Basque

Abstract

Summary. All literature reflects the existing discourse in a given community, and translation -as a process of rewriting texts-is a readily accessible tool which linguistic minorities can use to shift power dynamics in their society or, at least, suggest new paradigms and new discourses. In this paper we analyze the key role which translation plays in the cultural systems of minority languages and how translation helps revitalize these languages. The aim of the paper is to defend this key role of translation in the revitalization processes of all minority languages and, at the same time, to highlight the main obstacles one may come across and to try to establish some basic guidelines which may be applied throughout all these processes to maximize their results. Therefore, this paper deals with language standardization, language planning, choice of texts to translate, source languages of the translations, target audience of the translations, diglossia, actual bilingualism, language orientation in translations and the dichotomy between originals written in the language and translations. In order to do so, we will first picture the theoretical frame upon which this paper is based and we will go on to discuss translation into Basque. Finally, we will establish a set of guidelines for other minority languages.

No worry, dat sick go finish small time

“…The lacuna notwithstanding, researchers (Gorter et al, 2012;Harlow, 2002) have assessed the role of translation in revitalizing minority languages. For instance, Belmar (2017) assessed standardization, planning, translational choices, diglossia, and bilingualism with regard to the revitalization of the Basque language, whereas Mooko (2006) evaluated the techniques, including translation, used by marginalized language speakers to revitalize endangered languages. More recently, Cheetham (2022) evaluated the role of translation of children's literature in keeping lowresource languages alive.…”

Hand in Hand or Worlds Apart? An Overview of Translation and Education in the Upper Sorbian Context

“…Although a solid body of work has emerged in recent years on aspects relating to the historical and contemporary role of Upper Sorbian in schooling within Upper Lusatia (for example, see Budarjowa 2014;Tuz 2018;Westphal 2018;Dołowy-Rybińska 2018Dołowy-Rybińska & Ratajczak 2019), less attention seems to have been focused on issues pertaining to the specific role of translation in the education sector. This is despite the influence that translation policies can exert with regard to minority languages (Belmar 2017;Córdoba Serrano & Fouces 2018), as well as the existence of broader discussions examining the intersection of translation with multilingualism policies (for example, see Grin 2017;Pym 2021).…”

Η Συμβολή Της Ευρωπαϊκής Ένωσης Στη Διατήρηση Της Ελληνόφωνης Πολιτισμικής Κληρονομιάς Γεωγραφικά Καθορισμένων Μειονοτήτων

“…Ο αριθμός των ελληνόφωνων σήμερα είναι πολύ μικρός (περίπου 500 άτομα), αν και δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία (Campolo, 2003 (Tribalingual, 2018). (Belmar, 2017). Όπως έγραψε και ο Carles Biosca, ''αν η εξασθένιση της γλώσσας είναι τόσο προχωρημένη ώστε όλοι οι ομιλητές της δευτερεύουσας γλώσσας είναι ικανοί στην κυρίαρχη γλώσσα, η μετάφραση στην υποκείμενη γλώσσα καθίσταται περιττή''.…”

“…Πολλοί μεταφραστές μειονοτικών γλωσσών είναι επίσης και γλωσσικοί ακτιβιστές, άνθρωποι που έχουν εμβαθύνει στη γλώσσα και αφιερώνουν χρόνο και χρήματα στην αναζωογόνησή της. Στην προσπάθειά τους όμως να απελευθερώσουν τη μειονοτική γλώσσα από την κυρίαρχη δημιουργείται μία μετάφραση που μπορεί να χαρακτηρισθεί ως μη αυθεντική, μη γνήσια από την υπόλοιπη κοινότητα (Belmar, 2017). Είναι συχνό αυτό το πρόβλημα που συναντάται στη μετάφραση των μειονοτικών γλωσσών και οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν πολλές παραλλαγές και συνήθως δεν υπάρχει κάποια επίσημη οδηγία για το πως πρέπει να μεταφράζεται αυτή η γλώσσα.…”

“…Είναι συχνό αυτό το πρόβλημα που συναντάται στη μετάφραση των μειονοτικών γλωσσών και οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν πολλές παραλλαγές και συνήθως δεν υπάρχει κάποια επίσημη οδηγία για το πως πρέπει να μεταφράζεται αυτή η γλώσσα. Με άλλα λόγια οι δυνητικοί αναγνώστες της μετάφρασης τη βρίσκουν παράδοξη και προτιμούν να διαβάσουν μία μετάφραση στην κυρίαρχη γλώσσα (Belmar, 2017 (Sicuro, 2000). (Baker, 1998…”