Υπάρχει έλλειψη ερευνών που διερευνούν το πεδίο των Διαταραχών Λόγου και Γλώσσας (SLD) στο ελληνικό πεδίο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Για το λόγο αυτό, η συγκεκριμένη μελέτη επεδίωκε να ερευνήσει τα εξής δύο σημεία: (i) να εντοπιστεί η φύση και η έκταση των δεξιοτήτων ομιλίας, γλώσσας και επικοινωνίας των Ελλήνων μαθητών με αισθητά αργή πρόοδο, και (ii) να εξεταστεί η διδασκαλία αυτών των μαθητών στο ελληνικό δημοτικό σχολείο και σε τμήματα ένταξης. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε δύο φάσεις. Για την πρώτη φάση, οι μαθητές των οποίων η ανάπτυξη της ομιλίας και της γλώσσας ήταν κάτω από τις προσδοκίες, αξιολογήθηκαν χρησιμοποιώντας μια σειρά τεστ. Η δεύτερη φάση περιελάμβανε επτά μελέτες περιπτώσεων. Μαζί οι δύο φάσεις, παρείχαν ένα πλούσιο προφίλ της λειτουργίας του λόγου και της γλώσσας των μαθητών που είχαν διαγνωστεί με Διαταραχές Λόγου και Ομιλίας αλλά και με Μαθησιακές Δυσκολίες και εξέταζαν την εκπαίδευση που τους προσφέρθηκε στις τάξεις του δημοτικού σχολείου. Τα αποτελέσματα της έρευνας ανέδειξαν τον πολύπλοκο χαρακτήρα των Διαταραχών Λόγου και Ομιλίας, τις ομοιότητες στο προφίλ της γλώσσας και τις μη λεκτικές δεξιότητες συλλογισμού των Διαταραχών Λόγου και Ομιλίας και άλλων αντίστοιχων δυσκολιών. Αυτό εγείρει ερωτήματα σχετικά με το αν οι Διαταραχές Λόγου και Ομιλίας, όπως χρησιμοποιείται ο όρος σε αυτά τα σχολεία, είναι ένας ξεχωριστός τομέας δυσκολίας ή σε συνέχεια με άλλους τομείς δυσκολιών. Επιπλέον, η μελέτη έθεσε ερωτήματα σχετικά με την αξιολόγηση και τον προσδιορισμό των Διαταραχών Λόγου και Ομιλίας στο ελληνικό πλαίσιο, καθώς και την πρακτική διδασκαλία των μαθητών που αντιμετωπίζουν τέτοιες δυσκολίες.