Utrzymanie wysokiego poziomu gotowości operacyjnej wojska wymaga zapewnienia stałej wysokiej gotowości technicznej sprzętu stanowiącego jego wyposażenie. Niezawodność urządzenia technicznego wynika z jego cech konstrukcyjnych i eksploatacyjnych, a w fazie eksploatacji jest zależna wyłącznie od sprawności działania systemu zaopatrzenia logistycznego, obsługiwania, w tym diagnozowania. Zasady realizacji tych procesów i funkcjonowania systemów determinuje przyjęta strategia eksploatacji sprzętu. W opracowaniu przedstawiono wyniki oceny funkcjonowania systemu obsługiwania sprzętu technicznego w wojsku polskim. Scharakteryzowano metody, procedury i narzędzia pozyskiwania danych dla realizacji postawionego celu, metody przetwarzania i opracowania danych oraz analizy uzyskanej informacji. Informacje i dane charakteryzujące funkcjonowanie systemu obsługiwania uzyskano w wyniku zastosowania techniki wywiadu z ekspertami dysponującymi wiedzą teoretyczną jak i praktyczną o funkcjonowaniu systemu w siłach zbrojnych, za pomocą techniki obserwacji, analizy dokumentacji eksploatacyjnej w formie papierowej, jak również zgromadzonej w systemach informatycznych. Podstawowe znaczenie w procesie badawczym miała metoda ankietowania dwóch grup ekspertów, uczestników kursu logistycznego związanych z realizacją i zarządzających eksploatacją sprzętu. Do opracowania uzyskanych wyników liczbowych i lingwistycznych wykorzystano narzędzia informatyczne w postaci MS Excel, MatLab i Statistica. W opracowaniu wyznaczono parametry statystyki opisowej, histogramy i rozkłady prawdopodobieństwa oraz wykorzystano logikę rozmytą. W wyniku przeprowadzonego badania ujawniono przyczyny aktualnie nie w pełni zadowalającego poziomu funkcjonowania systemu utrzymania stanu technicznego sprzętu oraz wskazano możliwe do zastosowania rozwiązania pozwalające na podniesienie sprawności i efektywności systemu, a tym samym gotowości technicznej sprzętu.