Tekirdağ, Osmanlı devletinde payitahta olan yakınlığı ve faal bir ticaret merkezi olması sebebiyle birçok şaire ev sahipliği yapmıştır. Yapılan araştırmalar neticesinde elde edilen bilgilere göre Tekirdağ’da 15. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar toplam 73 şair yaşamıştır. 18. yüzyılda, toplam şair sayısının üçte biri yani 31 şairin bu beldede yaşadığı tespit edilmiştir. Bu şairlerden biri de Tekirdağlı Ahmed Lutfî’dir. Dîvân’ından hareketle tahminen 17. yüzyılın son çeyreğinde doğup 18. Yüzyılın ikinci yarısında vefat ettiğini düşündüğümüz şairin Dîvân’ı haricinde bir de tezkiresi vardır. Şair, 623 şiirden meydana gelen hacimli dîvâna sahiptir. “Şuarâ-yı Tezkire” adlı eseri ise Tekirdağlı çağdaşı 20 şairi tanıttığı ve şiirlerinden örnekler sunduğu bir kitaptır. Bu çalışmamızda Tekirdağlı şairlerin bir araya geldikleri edebî muhitleri Ahmed Lutfî’nin bahsi geçen iki eserinden bazı örneklerle tespit etmeye çalıştık. Tekirdağ’da bu edebî muhitler “Dükkânlar, şuarâ meclisleri ve meyhaneler” etrafında şekillenmiştir. Dönemin şairleri bazen o beldede görevli bir devlet ricalinin konağında, bazen oranın üstat bir şairinin şuarâ meclisinde bazen de bir dükkân veya meyhane köşesinde toplanmışlardır.