Therapeutic Hypothermia

Abstract

GİRİŞDünyada ve ülkemizde tüm ölüm nedenleri arasında kardiyovasküler nedenlere bağlı ölümler ilk sıradaki yerini korumaktadır. Amerikan Kalp Birliği'nin (AHA) 2009 verilerine göre Amerika' da her yıl yaklaşık 290.000 ölüm kardiyovasküler hastalıklar nedeniyle olmaktadır 1 . Kardiyopulmoner resüsitasyon uygulanan hastalarda spontan dolaşım sağlandıktan sonra karşılaşılan en önemli sorun nörolojik tablonun kötü seyretmesi ve buna bağlı prognozun bozulması, yaşam kalitesi ve hayat beklentisinin azalmasıdır. Amerika'da hastane dışında gelişen kardiyak arrestlerde mortalite oranı % 65-95 civarındadır. Hastane dışı kardiyak arrest sonrası sağkalım ve hastaneden çıkma oranı %5 iken; eğer hasta yoğun bakım takibine alınmış ise bu oran %25-40' a çıkmaktadır. Sağ kalanlarda nörolojik sekelsiz iyileşme oranı ise %10-20 gibi düşük düzeylerdedir 2 . Resüsitasyonda hipoterminin bugün bu kadar üzerinde durulan bir konu olmasının sebebi resüsitasyon sonrasında hastaların nörolojik olarak sekelsiz iyileşmelerini sağlamak, yaşam beklentisini ve hayat kalitesini yükseltmeye çalışmaktır. Çünkü hipotermi; kardiyak arrest sonrasında reperfüzyon hasarı ile birlikte ortaya çıkan bir takım kimyasal reaksiyonları önlemede ve serebral metabolik aktivitenin baskılanmasında etkin bir yöntem olarak önerilmektedir 3 . Kardiyopulmoner resüsitasyon uygulandıktan sonra spontan dolaşım sağlanan, uygun endikasyonu olan hastalara, nörolojik geri dönüşün başarılı olmasını sağlamak için ilk 4-6 saat