“…Βρέθηκε λοιπόν ότι ανεξάρτητα από το αν ξεκινάμε από το πεντακαρβονυλικό διϊμινικό σύμπλόκο του χρωμίου ή από το εξακαρβονυλικό -που παρουσία της διϊμίνης και με φωτισμό δίνει το πεντακαρβονυλικό -οι παρατηρούμενες σταθερές ταχύτητας εξαρτιόνται από τη συγκέντρωση του προστιθέμενου διϊμινικού υποκαταστάτη, μικραίνοντας με την αύξηση της συγκέντρωσης της διϊμίνης, όπως δείχνεται στο Σχήμα 1.12. 119 Η οριακή σταθερά ταχύτητας αντιπροσωπεύει την αντίδραση χηλίωσης των πεντακαρβονυλικών Cr(CO) 5 (N-N) σε όλες τις περιπτώσεις που είχαν μελετηθεί. Χημικά είδη του τύπου Cr(CO) 5 (S) (S: διαλύτης) θεωρούνται ότι παράγονται μέσω μιας θερμικής διάσπασης του δεσμού Cr-N και σε χαμηλές συγκεντρώσεις προστιθέμενης διϊμίνης ή σε υψηλές συγκεντρώσεις προστιθέμενου μονοξειδίου του άνθρακα αποδίδουν το σύμπλοκο Cr(CO) 6 , το οποίο ανιχνεύεται μέσω φασματοσκοπίας IR.…”