Bu çalışmanın amacı, klasik istatistiksel yaklaşımlar yerine RNA sekanslama verilerini analiz etmek için popüler makine öğrenimi ve derin öğrenme yöntemlerini kullanarak farklı bir perspektif sunmaktır. Ayrıca makine öğrenimi ve derin öğrenme konularında bilgi sağlamaktır. Gereç ve Yöntemler: Makine öğrenimi ve derin öğrenme yöntemlerini kullanarak, astım ve böbrek transplantasyonuna ait iki farklı ham veri seti (GSE85567 ve GSE129166) "National Center for Biotechnology Information" veri tabanından indirilmiş ve gerekli kalite kontrol ve hizalama prosedürlerinden geçirilmiştir. Hasta-kontrol ayrımını elde etmek için rastgele orman [random forest (RF)], destek vektör makineleri [support vector machines (SVM)] ve derin sinir ağları [deep neural networks (DNN)] modelleri uygulanmıştır. Tüm veri setleri aşırı uyumu önlemek amacıyla %67,5 eğitim, %10 test ve %22,5 doğrulama verisi olarak bölünmüş ve modellerin eğitim aşamalarında 10-katlı çapraz geçerlilik kullanılmıştır. Makine öğrenimi ve derin öğrenme için Python programlama dili ve veri işleme için Unix işletim (AT&T Bell Laboratuvarları, ABD) sistemi kullanılmıştır. Bulgular: GSE129166 veri setinde RF modelinin validasyon setinde elde ettiği doğruluk oranı 0,89 olarak hesaplanmıştır. Bu modelin hassasiyeti 0,88 ve duyarlılığı 0,92 olarak belirlenmiştir. SVM modeli validasyon setinde elde ettiği doğruluk oranı 0,88 olarak ölçülmüş, test setinde ise 0,87 olarak belirlenmiştir. GSE85567 veri seti için RF modelinin validasyon setinde doğruluk oranı 0,73 olarak ölçülmüştür. SVM için validasyon setinde doğruluk oranı 0,70 olarak ölçülmüş, DNN için ise 0,75 olarak ölçülmüştür. Sonuç: GSE85567 veri seti üzerinde yapılan çalışma, RF ve SVM modellerinin yüksek doğruluk ve performans sergilediğini göstermektedir. DNN modeli ise daha dengeli bir hassasiyet ve duyarlılık oranına sahip olup, önemli bir alternatif olarak gözlemlenmiştir. Üç modelin RNA-sekanslama verileri için hasta-kontrol sınıflaması için uygun olduğu sonucuna varılmıştır.