Torasik Outlet Sendromunda Cerrahi Tedavinin Etkinliği

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, Torasik outlet sendromu tanısı konulan hastalarda cerrahi tedavinin etkinliğini değerlendirmeyi amaçladık. Hastalar ve Yöntem: 1991 ile 2004 yılları arasında Torasik Outlet Sendromu tanısı almış ve tedavi yöntemi olarak cerrahi uygulanmış otuz yedi olgunun yaş, cins, meslek dağılımı, anamnez ve fizik muayene bulguları, semptomları, preoperatif tetkikleri, operasyon bulguları, postoperatif komplikasyonları, postoperatif hastanede kalış süreleri ve operasyon sonuçlan incelenerek yapıldı. Bulgular: Olguların çoğu 15-35 yaş grubunda (% 72.97) ve kadınlardan (% 91,9) oluşmaktaydı. Bu olguların çoğu ev hanımıydı (% 51.4). En sık rastlanılan semptomlar ağrı (%94,6) ve uyuşma (% 78.4) idi. Fizik muayenede en sık kullanılan test Adson testi idi. Adson testi %86 oranında pozitif bulundu. Radyolojik testlerde en sık karşılaşılan patoloji servikal kosta anomalisiydi (% 37.8). üst ekstremite EMG sinin %48.6, üst ekstremite arteriel doplerinde% 13.5 oranında TOS u desteklediği bulundu. Cerrahide transaksiller girişim ile birinci kosta ve servikal kosta rezeksiyonu. skalenektomi fibromüsküler bantların kesilmesi işlemlerini uyguladık. Cerrahiden sonra erken dönemde %78.4 oranında tam düzelme görüldü. Olguların hiçbirinde mortalite olmadı. Sonuç: Bu çalışmada TOS hastalarda, uygun olgularda ve iyi cerrahi teknik ile sonuçlar tatmin edici bulundu. Cerrahi başarı oranı %97 lere kadar çıkabilmektedir.