Tracking Classical Monsters in Popular Culture

Gloyn, Liz; Blanshard, Alastair J. L.; Shahabudin, Kim; Murgatroyd, Paul; Carrera, Alessandro; Weiner, Jesse; Eldon, Benjamin Stevens; Rogers, Brett

doi:10.5040/9781350122581

Cited by 8 publications

(3 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Two books by the same author tackle fin-de-siècle art movements, Art Nouveau and Symbolism, and their engagement with the Classical tradition and the Greek body, respectively, organized according to themes and mythological figures (Warren 2019;. Thematic volumes include one responding to Classical monsters in popular culture and a single-authored 'companion' to episodes of 'heroic' rape and abduction in antiquity centred on four myths (Gloyn 2020;Lauriola 2022). The edited volume Classical Antiquity in Video Games (Rollinger 2020) and the more recent Ancient Greece and Rome in Videogames (Clare 2023) are bound to attract a large readership of enthusiasts and are included here for their appeal to the visual, along with Representations of Antiquity in Film: From Griffith to Grindhouse, though not limited to the Greco-Roman world (McGeough 2022).…”

Section: History Collecting Receptionmentioning

confidence: 99%

8 Greek art: recent developments and current trends

Smith

2023

Arch. Rep.

View full text Add to dashboard Cite

This review essay focuses on recent developments and trends in the study of ancient Greek art. The publications covered date primarily to the period beginning in 2017–2018, though selected earlier works have been included where considered to be of particular merit or importance. Examples have been chosen to span and represent the long Archaic to Hellenistic phases (eighth–first century BC), and a full range of artistic categories and media have been featured in the discussions. In order to structure the large quantity of bibliography available, the presentation is divided into several broad categories according to themes (e.g. sites, reports, guides; exhibitions, conferences, Festschriften) or materials (e.g. sculpture and terracottas; metals, coins, gems, and jewellery). Where possible, digital resources applicable to the discipline have also been mentioned and cited. By way of conclusion, some general observations are made about the subjects of Greek art that seem not only to be the most prevalent in recent scholarship, but also transcend artistic medium, style, and scale – among them the body and adornment, senses and emotion, aesthetics and beauty, religion and performance, and archaeological contexts and intercultural connections.

show abstract

Section: History Collecting Receptionmentioning

confidence: 99%

8 Greek art: recent developments and current trends

Smith

2023

Arch. Rep.

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Un completo desarrollo de esta teoría puede verse enGloyn (2020). Macías Villalobos (2022: 85-90) proporciona un buen resumen de la propuestade Gloyn.…”

unclassified

La venganza de Perséfone. De doncella raptada a monstruo antagonista en God of War: Chains of Olympus

González

2022

AILIJ

View full text Add to dashboard Cite

Este trabajo se adentra en el ámbito del videojuego, un medio con gran presencia en la cultura de masas contemporánea y en la cultura de los jóvenes, donde es una herramienta de ocio y comunicación online, de autoexpresión, aprendizaje y socialización. En concreto, se estudia la reutilización y consiguiente resignificación de la diosa Perséfone en God of War: Chains of Olympus, en el que esa figura mitológica desempeña el papel de antagonista principal. A través del enfoque de la recepción clásica, se pone de manifiesto que Perséfone actúa como monstruo en tanto que tiene la misma función que estos dentro del videojuego. También se llega a la conclusión de que ella es un monstruo excepcional por dos motivos principales. En primer lugar, su monstruosidad no viene determinada por su apariencia externa, como ha sido habitual en la lectura y representación de los monstruos desde la Antigüedad, sino que responde a la ampliación (y metaforización) del concepto de monstruo en época contemporánea. En segundo lugar, esa lectura contrasta bruscamente con la percepción clásica de la diosa, pero enlaza a la perfección con los ingredientes de acción y fantasía que son imprescindibles en un medio como el videojuego.

show abstract

“…Gloyn 2019, the most recent book on the reception of classical monsters in popular culture (since the 1950s to the present day) appeared to late to be considered when writing this chapter.164 These terms cover a very broad semantic area and extend into various metaphorical uses that even a brief outline would be more extensive than the limitations of this chapter allow. SeeMorgan 1984, 27-43, who provides a comprehensive account of the uses of both terms teras and monstrum.…”

mentioning

confidence: 99%

An amazon in Athens

Seferiadi¹,

Σεφεριάδη²

View full text Add to dashboard Cite

Αυτή η διατριβή επιδιώκει να διερευνήσει τους έμφυλους συσχετισμούς στις Τραχίνιες του Σοφοκλή. Ειδικότερα, στο πρώτο κεφάλαιο προτείνω ότι η Αμαζονική προϊστορία της Δηιάνειρας εισάγει εκ προοιμίου ένα παράδοξο και ασταθές σύμβολο ομοιότητας και ετερότητας που δημιουργεί ένταση ανάμεσα στην αρρενωπότητα και τη θηλυκότητα. Στη συνέχεια, στο δεύτερο κεφάλαιο, συζητώ το απομακρυσμένο και τερατώδες μη-πολιτικό περιβάλλον που ορίζεται από την αποκήρυξη του γάμου και τις παράνομες σεξουαλικότητες, δηλαδή από τον κόσμο του Ηρακλή και των τερατωδών ανταγωνιστών του (Αχελώος, Νέσσος), προκειμένου να υποστηρίξω ότι ο κόσμος αυτός αντιτίθεται στην κοινωνική βιωσιμότητα που διασφαλίζεται μέσω της ευημερίας του οίκου. Με την τοποθέτηση μιας Αμαζόνας εντός της πολιτικής διάταξης του οίκου, οι Τραχίνιες διαπραγματεύονται τον γυναικείο τόπο και υποστηρίζουν την ανάγκη να απελαθούν οι τερατώδεις σεξουαλικότητες από την πόλιν. Εντός των θολών ορίων των διακρίσεων μεταξύ των δύο φύλων, εντούτοις, είναι εντυπωσιακό ότι η βιωσιμότητα του οίκου και της πόλεως προβάλλονται στον θηλυκό πόλο ενώ ο αρσενικός αξιοποιείται για να προβάλει την κατάρρευσή τους. Έπειτα, στο τρίτο κεφάλαιο, μέσα από μια συζήτηση των γαμήλιων αφηγήσεων του δράματος, ακολουθώ τον τρόπο με τον οποίο το ακανόνιστο αυτό μυθικό υλικό ‘πολιτικοποιείται’ για να ενταχθεί σε μια σύνθεση που αναφέρεται επανειλημμένα στον γάμο. Θα φανεί ότι η δομή του έργου αναπτύσσεται με βάση τις επανειλημμένες στρεβλώσεις του τελετουργικού του γάμου και, κατά συνέπεια, των κατηγοριών φύλου εντός του γάμου, έτσι ώστε ολόκληρη η σύνθεση να μπορεί να θεωρηθεί ως η δραματοποίηση τριών πιθανών γάμων, δύο τελετουργικών θανάτων και μιας κηδείας. Στο τέταρτο κεφάλαιο, εστιάζω στην αλληλεπίδραση της Δηιάνειρας με τον τερατώδη Κένταυρο και το πρόβλημα αυτής της συναλλαγής, την οποία θεώρησα ως την εύλογη και αναπόδραστη συνέπεια ενός ήδη διαβρωμένου δικτύου αμοιβαιότητας. Ως συνέχεια αυτής της συζήτησης, εξετάζω εκ του σύνεγγυς την πρόταση του έργου όσον αφορά τις συνέπειες αυτής της πράξης και σε σχέση με τα διαφορετικά συστήματα δικαιοσύνης. Τέλος, στο τελευταίο μου κεφάλαιο, εξετάζω το τέλος του έργου μέσα στα πλαίσια των πατριαρχικών δομών της τραγωδίας και ιδιαίτερα ενόψει της δραματικής και πατριαρχικής εξουσίας. Με την απουσία της Δηιάνειρας, αυτό το καταληκτικό τμήμα φαίνεται να λειτουργεί ως υπεράσπιση κατά της κατάρρευσης των έμφυλων ορίων και ως προσπάθεια να αποκατασταθεί η υπονομευμένη έμφυλη τάξη. Παρόλα αυτά, η στάση του Ύλλου και η δυναμική απουσία της Δηιάνειρας προβάλλουν αντίσταση ενάντια σε αυτή την προσπάθεια, μια αντίσταση που τελικά καταφέρνει να ενισχύσει τη δυναμική διαπραγμάτευσης στην οποία το έργο έχει επενδύσει.

show abstract

Tracking Classical Monsters in Popular Culture

Cited by 8 publications

References 0 publications

8 Greek art: recent developments and current trends

8 Greek art: recent developments and current trends

La venganza de Perséfone. De doncella raptada a monstruo antagonista en God of War: Chains of Olympus

An amazon in Athens

Contact Info

Product

Resources

About