Trait-State Artifacts and the Diagnosis of Personality Disorders

Loranger, Armand W.; Lenzenweger, Mark F.; Gartner, Alison Fishman; Susman, Virginia L.; Herzig, Judith; Zammit, Gary; Gartner, John; Abrams, Robert C.; Young, Robert C.

doi:10.1001/archpsyc.1991.01810320044007

Cited by 255 publications

(141 citation statements)

References 29 publications

Supporting

Mentioning

128

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Because poor reliability conflicted with the universal notion that personality disorders should be 'ingrained and persistent ' the assumption was made that poor reliability must be a fault of the instruments used to rate disorder rather than instability of the disorder (Loranger et al 1991). This has now changed, mainly as a result of a large US study, the Collaborative Longitudinal Personality Disorder study (CLPS).…”

Section: Lack Of Persistencementioning

confidence: 99%

Personality diatheses: a superior explanation than disorder

Tyrer

2007

Psychol. Med.

View full text Add to dashboard Cite

Diatheses confer vulnerability to disorder but are not necessarily manifest overtly or consistently. It is suggested that the main empirical findings of studies with abnormal personality support the notion that they are diatheses rather than disorders. This includes their onset early in life, their variability of expression dependent on setting, their greater association with more severe disorders and their acceptance as intrinsic components of functioning by most suffering from these conditions. It is argued that a separate axis of classification for personality diatheses rather than disorders is justified.

show abstract

Section: Lack Of Persistencementioning

confidence: 99%

Personality diatheses: a superior explanation than disorder

Tyrer

2007

Psychol. Med.

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…[5] Ondokuzuncu yüzyıla gelindiğinde kişiliğin bir bozukluk olarak görü-lebileceği ve bu bozuklukta karakter, yapı, mizaç ve kendiliğin önemli olduğu, özellikle de duygulardaki sapmanın etkisi belirtilmiştir. [6] Prichard 1835'te kişilik bozukluğuna yönelik daha detaylı tanımında; hislerde, huyda ve alışkanlıklarda tek başına veya bütünü ile bozukluğun ortaya çıktığını vedavranış bozukluğunun yaşam boyu sürdüğünü, dirençli olduğu-nu, mental yetmezlik gibi bir entelektüel bozulmaya bağlı olmadığını belirterek bozukuluğun şiddetinin ataklar döneminde arttığını vurgulamıştır. Prichard ayrıca, bu durumun bir akıl hastalığı olmadığına da dikkat çekmiş-tir.…”

Section: Gılgamış'tan Dsm-v'e Tarihçeunclassified

“…[7] Yirminci yüzyıla gelindiğinde Schneider'in kişinin yapısında bozulma ve bu özelliklerin aşırı sapması ile oluşan 10 farklı kişilik bozukluğu tipi (depresif, hipertimik, fanatik, patlayıcı, labil, duyarlı, anankastik, astenik ve dikkat arayışı) tanımladığı görülmektedir. [6] İzleyen yıllarda vücut tiplerinin kişilikle ilişkili olduğundan hareketle Kretschmer kişiliği vücut tiplerine göre sınıflandırmıştır. Kretchmer'in sınıflandırmasını 1942'de Sheldon üç primitif embriyonik tabaka (endoderm, mezoderm ve ektoderm) ile uyumlu olarak düzenlemiştir.…”

Section: Gılgamış'tan Dsm-v'e Tarihçeunclassified

“…DSM-III yayınlandıktan sonra pozitif tanı için gerekli kesme puanları tartışmaya açılmış ve DSM-III-R ile DSM-IV'te düzenlemeler yapılmıştır. [6] DSM-IV'te 10 kişilik bozukluğuna yönelik yaklaşık 7 ile 9 soruluk politetik ölçüt oluşturulmuş ve yaklaşık olarak 5 ölçütün karşılanması kişilik bozukluğu için kesme noktası olmuştur. Hiyerarşik sınıflandırma kapsamında kişilik bozuklukları üç kümede toplanmıştır: A kümesi tuhaf/ekzantrik (şizotipal, şizoid ve paranoid), B kümesi dramatik/dengesiz (antisosyal, borderline, histrionik ve narsistik) ve C kümesi anksiyöz/inhibedir (çekingen, bağımlı ve obsesif kompulsif).…”

Section: Dsm Ve Kategorik Yaklaşımunclassified

See 1 more Smart Citation

Personality: Description, Classification and Evaluation

Taymur¹

2012

Psikiyatride Guncel Yaklasimlar - Current Approaches in Psychia

View full text Add to dashboard Cite

ÖZETGeçmişten bu yana insanları anlamak ve tanımak adına kişilikle ilgili birçok tanım ve sınıflandırma yapılmıştır. Psikiyatrinin gelişim sürecindeki her kuram kişiliği kendi açısından tanımlamış ve değerlendirmiştir. Uluslararası sınıflama sistemleri, DSM ve ICD ile birlikte araştırmacılar daha yaygın ve ortak bir dil kullanımına yönelik çalışmalar içerine girmişlerdir. Kişiliğe yöne-lik çalışmalarda ve klinik uygulamada kategorik ve boyutsal yaklaşımlar en temel farklı yaklaşım biçimleridir. Kategorik yaklaşım kişiliğe birbirinden farklı sınıflardan oluşan dikotomilerle yaklaşırken, boyutsal yaklaşım kişiliğin belli boyutlardan oluşan bir yapı olduğunu öne sürerek bu boyutlar temelinde kişiliği anlama ve tanımlamayı amaçlamıştır. Kişiliğe ilişkin bu güne kadar oluşturulmuş tanımlar ve geliştirilmiş araçlar değerlendirildiğinde hepsinin bir takım avantaj ve dezavantajlara sahip oldukları görülmektedir. DSM-5 tanı sınıflamasının kişilik bozukluğuna ilişkin öneriler içeren bölümü incelendiğinde kişilik bozuklukları tanı grubunun yeni bulgular ve eleştiriler doğrultu-sunda yeniden yapılandırılmasının amaçlandığı görülmektedir. Bu yazıda kişiliğin tarihsel süreçteki tanımı, kişiliğe boyutsal, kategorik ve bilişsel yaklaşımlar, kişiliğin ölçüm ve değerlendirmesinde kullanılan araçların özellikleri gözden geçirilmeye çalışılmıştır.

show abstract

“…L'un tente d'exprimer certaines psychopathologies (axe I) et l'autre le niveau de fonctionnement sans ces pathologies (axe II) (Akiskal et al, 1983 ;Chodoff, 1972;Loranger et al, 1991 ;Shea et al, 1990;Pilkonis et Frank, 1988). La fréquence de co-occurrence des deux axes soulève un questionnement sur le continuum entre la phéno-ménologie dépressive et anxieuse et certains troubles de personnalité comme la personnalité dépressive ou la personnalité évitante.…”

Section: L'état Ou Le Traitunclassified