Transformational process in parent-infant psychotherapy: provision in community drop-in groups

Woodhead, Judith; James, Jessica

doi:10.4324/9780429475955-8

Cited by 3 publications

(6 citation statements)

References 1 publication

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…The intervention aims to reduce precocious defensive behaviors in infants, such as avoidance, inhibition, and dissociation, which are associated with negative developmental outcomes (Lyons Ruth, Bureau, Holmes, Easterbrooks, & Brooks, ). In addition, the intervention aims to promote parental mental health, well‐being, and RF (Woodhead & James, ).…”

Section: Methodsmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

“What support would you find helpful?” The relationship between treatment expectations, therapeutic engagement, and clinical outcomes in parent–infant psychotherapy

Ransley

Sleed

Baradon

et al. 2019

Infant Mental Health Journal

View full text Add to dashboard Cite

The aim of this study was to investigate the impact of pretreatment expectations on clinical outcomes and engagement in Parent–Infant Psychotherapy (PIP). Sixty‐one mothers who were experiencing mental health difficulties and who were receiving PIP with their young infants participated in the study. A mixed‐methodology was used to examine participants’ expectations through transformation content analysis of pretreatment interviews; recurring themes were classified and quantified. Further statistical analyses explored relationships between the quantified themes of parental expectations and clinical outcomes and engagement in treatment. No significant correlation was found between expectations and engagement. One of the six clinical outcomes significantly correlated with parental expectations. Improved reflective functioning (RF) was predicted by participants describing expectations of wanting to improve their parent–infant relationship through the treatment, and expressing concerns about discussing their past experiences. These two expectations predicted improvements in RF independently and when combined. These results indicate that PIP may be more effective for some mothers than others and that assessing future clients’ expectations before beginning PIP may be beneficial.

show abstract

Section: Methodsmentioning

confidence: 99%

“…). Woodhead and James () portrayed how improving parents’ ability to mentalize their infant and regulate their own emotions can lead to increases in the parents’ enjoyment of their parenting role.…”

Section: Interventions To Aid Parent–infant Attachment; Pipmentioning

confidence: 99%

“What support would you find helpful?” The relationship between treatment expectations, therapeutic engagement, and clinical outcomes in parent–infant psychotherapy

Ransley

Sleed

Baradon

et al. 2019

Infant Mental Health Journal

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…There is no single way to conduct parent groups for attachment‐centered intervention, as shown by the large array of attachment‐centered therapeutic programs for parents and young children (Brisch, 2012; James & Newbury, 2010; Pitillas & Berástegui, 2018; Powell et al., 2013; Woodhead & James, 2018). Using different techniques, these programs provide useful information about early development and parenting to families and, most importantly, they enhance essential caregiving capabilities, such as parental sensitivity and mentalization (Berlin, Zeanah, & Lieberman, 2016; Pitillas, 2019a).…”

Section: The How: a Model Of Principles And Strategies For Group Work To Enhance Parental Caregivingmentioning

confidence: 99%

“…Rage toward the child, feelings of inefficacy, doubts about oneself as caregiver, among other feelings, are difficult to accept and communicate. A powerful reparative experience achieved by group work is the discovery of “not being the only one” who struggles with parenting (Woodhead & James, 2018). With their interventions, therapists may promote and enhance these dynamics of identification that help regulate difficult, shame‐inducing feelings:…”

Section: The How: a Model Of Principles And Strategies For Group Work To Enhance Parental Caregivingmentioning

confidence: 99%

Enhancing Caregiving in Traumatized Families: An Attachment‐Centered Approach to Working with Parent Groups

Salvá

Pedro-Viejo

2021

Family Process

View full text Add to dashboard Cite

This paper outlines a model of attachment‐centered group interventions to enhance caregiving among parents suffering from early trauma and/or social hardship. Groups are understood as an essential source of experiences that may restore traumatized adults’ relational security, and enhance their parenting capacities, in face of biographical and contextual factors that compromise caregiving. The model is especially suited for intervention within social service/child protection contexts and with families that struggle to establish trusting alliances with professionals and institutions. Proposed intervention strategies are oriented toward making the group function as an attachment figure that meets parents’ attachment and exploration needs and enhances parental sensitivity. Group therapists facilitate two sets of group processes: on the one hand, a sense of togetherness, emotional containment, protection and comfort (related to attachment needs); on the other hand, the development of parental mentalization, the revision of parental representations of the child, and the consolidation of parenting competence (related to exploration needs). A theoretical rationale for working with parent groups from an attachment‐centered perspective, the basic intervention principles and specific strategies of the model are presented and illustrated.

show abstract

“…Από το άλλο μέρος, με βάση τα ευρήματα αυτής της ερευνητικής εργασίας, διαφάνηκε η σημασία του να μπορεί ο θεραπευτής να λειτουργεί ως θεματοφύλακας της ομάδας, με το να κρατάει στη μνήμη του την προσωπική ιστορία των μελών καθώς και της ομάδας. Οι Woodhead & James (2007), μιλούν αναλυτικά για το πόσο σημαντικό είναι, ένας θεραπευτής να μπορεί να κρατά στη μνήμη του τον ασθενή του και να «θυμάται» για λογαριασμό του.…”

Section: τρόποι παρέμβασης των θεραπευτώνunclassified

Ομάδες γονέων - νηπίων (parent - toddler groups) και προαγωγή της ψυχικής υγείας στην οικογένεια

Navridi¹,

Ναυρίδη²

View full text Add to dashboard Cite

Η παρούσα εργασία αφορά στις ομάδες γονέων-νηπίων (parent-toddler groups), ένα πρόγραμμα πρόληψης και πρώιμης παρέμβασης, που στόχο έχει την υποστήριξη της σχέσης μεταξύ γονιού και νηπίου κατά την κρίσιμη αναπτυξιακή φάση της πρώτης νηπιακής ηλικίας. Είναι ένα πρόγραμμα που υπάγεται στην κοινοτική ψυχιατρική, της οποίας κύριο μέλημα αποτελεί η ανίχνευση, πρόληψη και έγκαιρη παρέμβαση μέσα στην κοινότητα, (Μαδιανός 2000, Edelman 2004). Με μια σύντομη ανασκόπηση της βιβλιογραφίας αντιλαμβάνεται κανείς, ότι η κοινοτική ψυχιατρική έχει συνδεθεί κυρίως με την ψυχοπαθολογία και την κοινωνική επανένταξη των ψυχικά ασθενών, ενώ ο τομέας της πρόληψης και της πρώιμης παρέμβασης μοιάζει συχνά να αντιμετωπίζεται ως ένα ζήτημα ήσσονος σημασίας.Το αντικείμενο της παρούσης διδακτορικής διατριβής, είναι οι ομάδες γονέων - νηπίων και ερευνάται σε συνάφεια με τα εξής τρία επιστημονικά πεδία: α) την ψυχαναλυτική ψυχοπαθολογία, β) την ψυχαναλυτική αναπτυξιακή ψυχολογία και γ) την κοινοτική ψυχιατρική. Η ανάλυση που θα πραγματοποιηθεί θα έχει ποιοτικό χαρακτήρα, ώστε να διερευνηθούν σε βάθος τα στοιχεία που θα προκύψουν. Η ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη λαμβάνει κυρίως χώρα στα πλαίσια της οικογένειας, και άρα οι βάσεις τόσο της ψυχικής υγείας, όσο και της ενδεχόμενης ψυχοπαθολογίας του αυριανού ενήλικα, στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στις πρώτες σχέσεις των παιδιών με τους γονείς τους. Η πρώιμη φροντίδα επηρεάζει καταλυτικά τη ζωή ενός ατόμου, τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη μάθηση, που συνάπτει σχέσεις, τον τρόπο που βιώνει και διαχειρίζεται τα συναισθήματα του καθώς και τη συμπεριφορά του, αλλά και το πώς διαμορφώνει την προσωπικότητα του (Belsky, 2001; Melhuish, 2004). Ολοένα και αυξάνονται τα στοιχεία για τις σοβαρές και μακροχρόνιες επιδράσεις των διαταραγμένων πρώιμων σχέσεων (Fonagy et al., 1994; Fonagy et al., 2002; Balbernie, 2001). Τα προγράμματα συνεπώς πρώιμης παρέμβασης αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, καθώς μπορούν να λειτουργήσουν προληπτικά, οδηγώντας σε μια αρτιότερη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών και άρα στον περιορισμό μετέπειτα δυσκολιών (Fonagy, 1998; Green Paper, 1999; Zaphiriou Woods; 2000). Η πρώτη νηπιακή ηλικία είναι μια κομβικής σημασίας περίοδος μεγάλων προκλήσεων αναφορικά με τη σχέση γονιού-παιδιού. Η υπό την ευρύτερη έννοια ψυχαναλυτική θεωρία αναφέρεται στην περίοδο αποχωρισμού και εξατομίκευσης τόσο για το παιδί όσο και για τη μητέρα (Malher 1965, Bergman 1999). Είναι μια φάση με ιδιαίτερες απαιτήσεις και ανάγκες, και η διατήρηση μιας ισορροπίας αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ομαλή μελλοντική ανάπτυξη του παιδιού. Απ’ την άλλη μεριά, το ζήτημα της ανάπτυξης δεν αφορά μόνο το παιδί αλλά ολόκληρη την οικογένεια, με την έννοια ότι η γέννηση ενός παιδιού, όπως και τα πρώτα χρόνια της ανάπτυξης έχουν βαθιές επιδράσεις πάνω στη μητέρα αλλά και σε ολόκληρη την πυρηνική οικογένεια.

show abstract

Transformational process in parent-infant psychotherapy: provision in community drop-in groups

Cited by 3 publications

References 1 publication

“What support would you find helpful?” The relationship between treatment expectations, therapeutic engagement, and clinical outcomes in parent–infant psychotherapy

“What support would you find helpful?” The relationship between treatment expectations, therapeutic engagement, and clinical outcomes in parent–infant psychotherapy

Enhancing Caregiving in Traumatized Families: An Attachment‐Centered Approach to Working with Parent Groups

Ομάδες γονέων - νηπίων (parent - toddler groups) και προαγωγή της ψυχικής υγείας στην οικογένεια

Contact Info

Product

Resources

About