Transverse strength of acrylic denture base resin repaired with different mechanical surface treatment methods

Abstract

Bu çalışmanın amacı geleneksel ısı ile polimerize olan akrilik rezinin tamirinde, tamir yüzeylerine uygulanan farklı mekanik yüzey işlemlerinin akrilik rezinin transvers dayanımına etkisini araştırmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM: Özel bir kalıp yardımıyla dikdörtgenler prizması şeklinde 160 adet akrilik rezin örnek hazırlandı ve tamir yüzeylerine farklı işlemler uygulamak üzere 4 farklı gruba ayrıldı; Grup 1 işlem uygulanmayan kontrol grubunu, Grup 2 kumlama uygulanan grubu, Grup 3 plazma uygulanan grubu ve Grup 4 Er:YAG lazer uygulanan grubu temsil etmektedir. Yüzey işlemlerini takiben tamir yüzeyleri taramalı elektron mikroskobu (SEM) ve enerji dağılımı spektroskopi (EDS) kullanılarak incelendi. Daha sonra örnekler otopolimerizan akrilik ile tamir edilerek yine dikdörtgenler prizması şeklinde (65×10×3.3 mm) toplam 80 adet örnek (n=20/grup) elde edildi. Tamir edilen örneklerin transvers dayanımı ısısal döngü uygulandıktan sonra üç nokta bükme testi ile üniversal test cihazı kullanılarak ölçüldü. Sonuçların istatistiksel analizi tek yönlü ANOVA ile yapıldı ve sonrasında Tukey HSD testi kullanılarak gruplara ait ortalamalar karşılaştırıldı. Sonuçlar α=0.05 için anlamlı kabul edildi. BULGULAR: Grup 2 (27.06 ± 5.02 MPa) ve Grup 4 (26.06 ± 3.44 MPa), kontrol grubuna (Grup 1; 18.26 ± 5.27 MPa) ve Grup 3'e (11.19 ± 2.73 MPa) göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksek transvers dayanıklılık değerleri gösterdi (p<0.05), Grup 3 (11.19 ± 2.73 MPa) tüm gruplardan istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha düşük transvers dayanıklılık değerleri gösterdi (p<0.05). SONUÇ: Geleneksel ısı ile polimerize olan akrilik rezinin otopolimerizan akrilik rezin ile tamirinde, tamir yüzeylerine kumlama veya Er;YAG lazer uygulaması akrilik rezinin transvers dayanımını arttırırken, plazma uygulaması transvers dayanımı azalttı.