Bu çalışmanın amacı, pediatrik femur boyun kırıklarının klinik ve radyolojik sonuçlarını değerlendirmek ve sonuçları literatürle karşılaştırmaktır. Yöntemler: 2005-2012 tarihleri arasında femur boyun kırıklıkları tanısıyla tedavi edilen hastaları retrospektif olarak taradık. Takiplerini aksatmayan ve minimum 1 yıllık takip süresi olan 14 hasta (6 kız çocuk, 8 erkek çocuk) kayıtlardan bulundu. Kırığın nedeni ve uygulanan tedavi tipi kayıtlardan araştırıldı. Kırık tipini belirlemede Delbet-Colonna sınıflaması kullanıldı. Son kontrolde, femur boyun-şaft açısı ve etkilenen kalçanın hareket açıklığı ölçüldü. Nihai sonuç Ratliff'in değerlendirme kriterlerine göre skorlandı. Avasküler nekrozlar (AVN) Ratliff'in AVN sınıflama sistemine göre sınıflandırıldı. Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 9.9 olup ortalama takip 35 aydı. Delbet-Colonna sınıflamasına göre; hastalardan 1'i tip 1 (%7.1), 4'ü tip 2 (%28.6), 8'i tip 3 (%57.2) ve 1'i tip 4'dü (%7.1). 14 kırığın 8'i kaymış kırıktı (%57.2) ve 6'sı kaymamış kırıktı (%48.2). Ratliff değerlendirme kriterlerine göre, 14 hastanın 11'inin iyi (%78.6), 1'inin orta (%7.1) ve 2'sinin (%14.3) kötü sonucu vardı. Ratliff AVN sınıflamasına göre, 2 hastada tip 3 (%14.3) ve 1 hastada tip 1 (%7.1) AVN vardı. Sonuç: Sonuçlarımıza göre, pediatrik femur boyun kırıklarının tedavisinde anatomik redüksiyon (kapalı veya açık) ve stabil internal tespiti öneriyoruz.