İşletmelerin büyümeleriyle birlikte yöneticiler işletme faaliyetlerini kontrol etme noktasında zorluklar yaşamaktadırlar. Bu durum, işletmelerde hata ve hile riskinin artmasına neden olmaktadır. İşletmelerin boyutundan bağımsız olarak hilelerin tespit edilmesi ve önlenmesine yönelik tedbirler alınmalıdır. Bu nedenle son dönemde yaşanan finansal olaylar ve yürürlüğe giren yeni yasal düzenlemelerle birlikte, geleneksel denetim metodları yerini giderek daha fazla dijital denetimlere bırakmaktadır. Hilelerin önlenmesi ve tespit edilmesinde önemli yöntemlerden biri olan sürekli denetim, dijital platformlarda işlemlerin kaydedilmesi ve raporlanmasıyla birlikte gerçek zamanlı muhasebe sistemlerinin temelini oluşturmaktadır.
Şirketlerde ve devlet kurumlarında sürekli denetimin yaygınlaşması bilim insanlarının da dikkatini çekmektedir. Dolayısıyla bu konuda dünya çapında yürütülen araştırma sayıları gün geçtikçe artmaktadır. Denetçilerin ihtiyaçlarını belirlemede ve kuruma zarar verebilecek sahtekârlık olaylarını en aza indirmede etkili bir yöntem olan sürekli denetimin geliştirilmesini sağlamak amacıyla sürekli denetime ilişkin son yıllarda yapılan araştırmaların içeriğini bilmek oldukça önemlidir. Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de sürekli denetim konusunda 2011-2024 yılları arasında yapılan araştırmaların bilimsel yönelimini tespit etmektir. Bu doğrultuda Google Scholar, TR Dizin, Dergipark, EKUAL Keşif ve Web of Science (WOS) veri tabanları üzerinden ulaşılan sürekli denetim ile ilgili araştırmaların literatür taraması ve içerik analizi yapılmıştır. Literatür taraması ile sürekli denetimin farkındalık düzeyi, yıllara dayalı Türkiye’deki gelişim süreci değerlendirilmiştir. Ayrıca elde edilen çalışmaların (2011-2024) yayın eğilimlerinin, yazarlar arası işbirliğinin, yapılan atıfların sayısının, anahtar kelime terimlerindeki eğilimlerin vb. ortaya çıkarılması amaçlanmaktadır.