Trends in the Treatment of Adults with Ureteropelvic Junction Obstruction

Abstract

Background and Purpose: Minimally invasive pyeloplasty is an effective treatment for patients with ureteropelvic junction obstruction that offers quicker convalescence than open pyeloplasty. Technical challenges, however, may have limited its dissemination. We examined population trends and determinants of surgical options for ureteropelvic junction obstruction. Patients and Methods: Using the State Inpatient and Ambulatory Surgery Databases for Florida, we identified adults who underwent ureteropelvic junction obstruction repair between 2001 and 2009. After determining the surgical approach (minimally invasive pyeloplasty, open pyeloplasty, or endopyelotomy), we estimated annual utilization rates and the effects of patient, surgeon, and hospital predictors on surgery type, using multilevel multinomial logistic regression. Results: Rates of minimally invasive pyeloplasty increased 360% (P for monotonic trend < 0.01), while rates of open pyeloplasty decreased 56% (P < 0.01). Rates of endopyelotomy were substantially higher and remained relatively stable (P = 0.27). Compared with open pyeloplasty, minimally invasive pyeloplasty was used more commonly among patients with private insurance (odds ratio [OR] 1.6; 95% confidence interval [CI], 1.2-2.3), those treated at teaching hospitals (OR 1.6; CI 1.0-2.6), and those treated by high-volume surgeons (OR 2.9; CI 2.0-4.2). Its use was less frequent among patients with multiple comorbidities (OR 0.53; CI 0.37-0.76). Similar associations were observed when comparing receipt of minimally invasive pyeloplasty with endopyelotomy; however, patients who underwent endopyelotomy were older. Conclusions: The use of minimally invasive pyeloplasty has dramatically increased, largely replacing open pyeloplasty, while the use of endopyelotomy, albeit significantly more common than the other approaches, has remained stable. The surgical approach is influenced by several patient, surgeon, and hospital factors.

Robot Assisted Laparoscopic Transmesocolic Right Pyeloplasty: Case Report

“…2,5,6,20 Açık cerrahiye göre kısa hospitalizasyon, azalmış postoperatif ağrı ve insizyonel morbiditesinin olmaması gibi avantajları olsa da yüksek intrakorporeal sütür tecrübesi gerektirmesi ve uzun operasyon süresi bu yönte-min dezavantajları olarak görülmektedir. 2,5,6 İlk kez 1999 yılında tanımlanan ve ilk serisi 2002 yılında Gettman tarafından yapılan RYLP; yüksek maliyetine rağmen üç boyutlu büyütmeli görüntü, enstrüman hareketlerindeki yüksek derece özgürlük, titreme filtresi, el-göz-hedef aksının korunması gibi avantajları sayesinde piyeloplastide çok önemli olan sütür uygulamalarını kolaylaştır-mış ve ÜPBD tedavisinde etkin ve güvenilir bir yöntem hâline gelmiştir. 2,6,9,[21][22][23] Retroperitoneal ve transperitoneal yöntem-lerle LP ve RYLP gerçekleştirilebilmektedir.…”

“…Açık cerrahinin morbiditesi nedeni ile ve artan teknolojik geliş-melerle birlikte son iki dekadda ÜPBD minimal invaziv yöntemlerle tedavi edilir hâle gelmiştir. 5 Endoürolojik uygulamalardan antegrad ve retrograd endopiyelotomi tekniklerinde uzun dönem başarı oranı düşük (%53-94) olmasına rağmen, laparoskopik piyeloplasti (LP) ve robot yardımlı laparoskopik piyeloplasti (RYLP) minimal invaziv teknikleriyle açık piyeloplastiye benzer başarı oranları yakalanmıştır. 2,6 Üç boyutlu görüntü, görüntü büyütme imkânı, cerrahi enstrüman hareketlerinde yüksek derece özgürlük sağlaması nedeniyle robotik cerrahi, gü-nümüzde laparoskopik cerrahiye üstün görün-mektedir.…”

“…2,6 Yeterli cerrahi alan sağlaması ve ameliyat süresini kısaltması nedeni ile retroperitoneal yaklaşıma göre transperitoneal yaklaşım LP ve RYLP'de tercih sebebidir. 2,5,6 Kolonun medialize edilmesini gerektiren standart transperitoneal yaklaşıma göre son yıllarda kullanımı gittikçe yaygınlaşan transmezokolik (TMC) yaklaşım ameliyat süresini kısaltmaktadır. [7][8][9][10][11][12][13][14][15][16][17] Bu çalışmada, sağ ÜPBD'li 25 yaşındaki eriş-kin erkek olguda yapılan TMC RYLP uygulaması sunulmuştur.…”

Open Assisted Laparoscopic Dismembered Pyeloplasty in Adults: Muscle Splitting Technique for Extracorporeal Anastomosis: Case Report

“…4,5 Minimal invaziv yöntemlerden antegrad ve retrograd endopiyelotomi tekniklerinde uzun dönem başarı oranı düşük (%53-94) iken, laparaskopik piyeloplasti (LP) ve robot yardımlı LP açık piyeloplastiyle benzer başarı oranları yakalanmıştır. [4][5][6] Açık cerrahiyle karşılaştırıldığında büyük bir cilt insizyonu gerektirmemesi, daha az postoperatif ağrı ve analjezi ihtiyacı ve kısa hospitalizasyon sü-resi LP'nin avantajları olarak bildirilse de, intrakorporeal sütür tecrübesi gerektirmesi, uzun öğren-me eğrisi ve uzun operasyon süresi bu yöntemin dezavantajları olarak görülmektedir. 4,5 Dismembered piyeloplasti ameliyat tekniğinde; dilate pelvisin rezeksiyonu ve dar üreter segmentinin çıkarıl-masıyla birlikte üreteropelvik anastomoz yapıl-maktadır.…”

“…[4][5][6] Açık cerrahiyle karşılaştırıldığında büyük bir cilt insizyonu gerektirmemesi, daha az postoperatif ağrı ve analjezi ihtiyacı ve kısa hospitalizasyon sü-resi LP'nin avantajları olarak bildirilse de, intrakorporeal sütür tecrübesi gerektirmesi, uzun öğren-me eğrisi ve uzun operasyon süresi bu yöntemin dezavantajları olarak görülmektedir. 4,5 Dismembered piyeloplasti ameliyat tekniğinde; dilate pelvisin rezeksiyonu ve dar üreter segmentinin çıkarıl-masıyla birlikte üreteropelvik anastomoz yapıl-maktadır. 3 Üreteropelvik bileşke (ÜPB) nin yeterince mobilizasyonu, hastaların en az %50'sinde saptanan aberan çaprazlayan damarların tanımlan-ması, fibrotik dokuların kaldırılması ve gergin olmayan üreteropelvik anastomoz başarılı bir piyeloplastide yapılması gereken cerrahi basamaklardır.…”