ÖZKlinik mikrobiyoloji laboratuvarlarında metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA)'un saptanması ve tanımlanması, uygun tedavi seçimi ve epidemiyolojik verilerin elde edilmesi için önemlidir. mecC geni, mecA genine yaklaşık %69 DNA benzerliği gösteren bir mecA homoloğudur ve PBP2a/2' proteinine yaklaşık %63 benzerlik gösteren proteini kodlamaktadır. Çeşitli çalışmalar, mecC pozitif MRSA izolatlarının, çapraz kontaminasyon ile çiftlik hayvanlarından insanlara bulaştığını desteklemektedir. Panton-Valentine lökosidini (PVL) ise, S.aureus'un potent sitotoksini olup, önemli bir virülans faktörü olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada, klinik örneklerden izole edilen S.aureus suşlarında mecC ve pvl gen varlığının ve prevalansının araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, Ocak 2007-Aralık 2014 tarihleri arasında hastanemizde izole edilmiş olan 1177'si metisiline duyarlı S.aureus (MSSA) ve 523'ü MRSA olmak üzere toplam 1700 S.aureus izolatı dahil edilmiştir. İzolatlar, konvansiyonel yöntemler ve BD Phoenix otomatize sistemi (BD Diagnostic Instrument Systems, ABD) ile tanımlanmıştır. Antibiyotik duyarlılık testi, oksasilin (1 μg) ve sefoksitin (30 μg) için Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemiyle CLSI standartlarına göre yapılmıştır. mecA gen varlığı gerçek zamanlı PCR; pvl ve mecC gen varlığı ise konvansiyonel PCR yöntemi ile araştırılmıştır. Suşların izole edildiği hastaların %44.6 (759/1700)'sı poliklinik hastası ve %65.8 (1119/1700)'i erkek olup, yaş ortalaması 39.7 yıldır. Çalışmamızda değerlendirilen 1700 izolatın 523 (%30.7)'ünde mecA geni pozitif bulunmuş; hiçbir izolatta mecC geni tespit edilmemiştir. MSSA izolatlarının %1.9 (23/1177)'u ve MRSA izolatlarının %1.7 (9/523)'sinde olmak üzere, toplam 32 (%1.8) izolatta pvl geni pozitif bulunmuş-tur. PVL pozitif S.aureus'ların %56.2 (18/32)'sinin, deri ve yumuşak doku enfeksiyonu örneklerinden izole Geliş Tarihi