Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin kültürel uyuşmazlık sürecinde kullandıkları uyum ve kaçınma stratejileri

Abstract

Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de öğrenim gören ve Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin kültürel uyuşmazlık sürecinde kullandıkları uyum ve kaçınma stratejilerini belirlemektir. Fenomenolojik araştırma deseni ile süreç yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini Türkiye’de Türkçe öğrenen yabancı öğrenciler oluşturmaktadır. Örneklemini ise uygun örnekleme tekniği ile seçilen öğrenciler (N=118) oluşturmaktadır. Yarı yapılandırılmış bir görüşme formu ile veriler toplanmıştır. Araştırmanın verileri içerik analiziyle çözümlenmiştir. Bu çalışmanın en genel sonuçlarından birisi çalışmaya veri sağlayan öğrencilerin kaçınma stratejilerinden daha çok uyum stratejilerine eğilimli olduklarıdır. Yabancı öğrencilerin en çok uyum eğilimi gösterdikleri kültürel uyuşmazlık durumları yeme içme ile dil ve iletişim durumları olmuştur. Kaçınma eğilimi gösterdikleri tek durum barınma konusunda gerçekleşmiştir. Kültürel uyuşmazlık sürecinde en çok kullanılan uyum stratejileri giyim kuşam bağlamında hoş karşılama, iyi davranma, umursamama, kültürünü yansıtma; dil ve iletişim bağlamında telefondaki çeviri uygulamasını kullanma bir görevli/arkadaş/ yakınından yardım isteme, İngilizce konuşma; barınma bağlamında ikna etme, garanti verme, anlayışla karşılama, güven sağlama; yabancılık algısı bağlamında umursamama, güvenilir olduğuna ikna etme, yaşantısına devam etme; yeme içme bağlamında tadına bakma, saygısızlık etmeme, nazik olma; hedef kültürün âdet ve gelenekleri bağlamında kendi geleneklerine benzer bulma, yaşlılara /büyüklere saygı duyma, kültüre saygı gösterme ve yapmayı istemedir. Kültürel uyuşmazlık sürecinde en çok kullanılan kaçınma stratejileri ise giyim kuşam bağlamında görmezden gelme; dil ve iletişim bağlamında telefondan konum veya harita açma; barınma bağlamında yeni bir ev arama / bulma; yabancılık algısı bağlamında uzaklaşma, problem çıkarmama, tepkisiz kalma; yeme içme bağlamında tadına bakıp bırakma, açık bir dille reddetme, malzemeleri sorma; Türk âdet ve gelenekleri bağlamında kültürel farklılıklara sahip olma ve açık bir dille reddetme stratejileridir.