Türkiye’de Biyoekonomi Girişimciliğinin Tarımdaki Önemi

Abstract

Günümüz koşullarında gerçekleştirilen sürdürülebilir kalkınma, üretimde kullanılan kaynakların sınırlı ve yenilenemez olmasından dolayı ekolojik dengeyi bozduğu sonucunu ortaya çıkarmaktadır. Özellikle gelişmiş ülkelerde toplumların mevcut fiziksel ve enerji tüketimleri göz önünde bulundurulduğunda Dünyanın mevcut tüketim düzeyinin sürdürülebilir olmadığı bilinmektedir. Sürdürülebilir ve ekolojik dengeyi gözeten bir üretim modeli için biyoekonomi, gelecek yıllar içerisinde önemini arttırarak devam edecektir. OECD (2012) raporlarına göre, biyoekonomik gelişmelerin temelinde, gelişen ülkelerde artan nüfus ve kişi başına düşen gelir yer almaktadır. Dünya nüfusu gelecek 10 yıl içerisinde 9 milyara ulaşacağı ve bu artışın %97’sinin gelişen ülkelerde meydana geleceği tahmin edilmektedir. Artan bu nüfus sonuç itibariyle gıda, yem, su kaynakları, enerji gibi kaynakların üzerinde baskı yaratacaktır. Ayrıca 2030 yılına kadar yine rapora göre GSYİH miktarının OECD ülkelerinde %2.3 ve gelişen ülkelerde %4.6 oranında artacağı öngörülmektedir. Raporda ayrıca biyokimyasal ürünlerin toplam kimyasal ürünler içerisindeki payının %35’e, biyoteknoloji ile üretilen ürünlerin oranının ise %50’ye ulaşılacağı tahmin edilmektedir. Bu nedenle biyoekonomi alanında bir yapılanmaya ihtiyaç duyulmakta ve biyoekonomi alanındaki ihtiyacın özel sektör girişimleri ile karşılanması gerekmektedir. Bu kapsamda, biyoekonomiye geçişin, girişimcilik anlayışı ile bu alandaki pazarlara ve iş fırsatlarına erişimin kolaylaşmasına yardımcı olacak çeşitli girişimci ilişkileri ve girişimleri incelenmiş olup, biyogirişimciliğin soyut kavramını geliştirmek, bileşenlerini kategorize etmek, Dünyada ve Türkiye’deki biyogirişimciliği incelemek çalışmanın temelini oluşturmaktadır. Ayrıca tarım sektöründeki biyoekonomi alanında yapılan faaliyetleri belirleyerek sektördeki yeni fırsatlar incelenmiş ve çalışma kapsamında tarımsal biyoekonomi alandaki gelişmeler ile ülkelerin kalkınmaları arasındaki ilişkiler ortaya konularak, tarımsal biyoekonomi girişimciliğinin yaygınlaştırılması gerekliliği ortaya çıkmıştır.

The Effect of Bacterial Applications on Resource Utilization ın Strawberry (Fragaria x ananassa duch) Production

“…Provided biotechnological studies added value by increasing the production capacity of agricultural production materials, while enabling the use of biological materials in non-agricultural areas (health, industrial etc.). For example, in the United States, the contribution of genetically modified agricultural products to national income exceeds 110 billion dollars, and the contribution of the country to national income exceeds 75 billion by the use of biological materials in production of medicines (Bayramoğlu et al, 2018;Biodesic, 2011;Kiper, 2012). In this field, genetic studies in plant production materials, breeding studies and hybridization are the most well-known methods but biological materials were used as input as well.…”

“…For example, while the United States focuses on green, blue and white bioeconomics, the European Union focuses developments in field of health named as white bioeconomics. Bioeconomics in terms of agricultural production, also called green bioeconomics; taking into account the parameters that make up the yield and quality, and using all kinds of natural sciences and engineering services within the agricultural ecosystem, value added as a result of the use of technologies used in the production of plants, animals and microorganisms (Bayramoğlu et al 2018). Although there are many studies showing (Eşitken et al, 2002(Eşitken et al, , 2003(Eşitken et al, , 2006(Eşitken et al, , 2010Orhan et al, 2006;Karlıdağ et al, 2007) PGPRs increase yields in many plants (Xu et al, 2011;Turan et al, 2010: Han and Supanjani, 2006: Yasmin et al, 2007.…”