Türki̇ye’de Suça Sürüklenen Çocuklarin Çeşi̇tli̇ Deği̇şkenler Açisindan İncelenmesi̇

Abstract

Suç; yasa koyucu tarafından kabul edilen ve açık olarak belirtilen davranışlardır. Çocuk suçluluğu ise 18 yaşını doldurmamış kişilerin suç işlemesi olarak ifade edilebilir. Türkiye gibi birçok ülkede suçlu çocuk yerine, suça sürüklenen çocuk ifadesi kullanılmaktadır. Bu yaklaşım, suça sürüklenen çocukların, aynı zamanda mağdur çocuklar olduğunu göstermektedir. Çocukların suça sürüklenme nedenlerini inceleyen çalışmalarda; yaş, cinsiyet, doğum sırası, düşük gelir, düşük eğitim seviyesine sahip ebeveynler, aile içi ilişkiler, parçalanmış aile yapısı, ailede geçmişe yönelik sabıka kaydı, aile içi şiddet, ailenin kalabalık olması, göç, alkol ve uyuşturucu madde kullanımı ve suçlu arkadaş çevresi gibi değişkenlerin çocukların suça sürüklenmelerinde önemli etkenler olduğu belirtilmektedir. Bu bilgiler doğrultusunda araştırmanın amacı Türkiye'de ceza infaz kurumuna giren çocukların suç ve sosyodemografik özelliklerinin çeşitli değişkenler bağlamında incelenmesidir. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Çalışma grubunu 2011-2020 yılları arasında 12-18 yaş arası suça sürüklenen 86211 çocuk oluşturmaktadır. Araştırmada kullanılan verilere doküman incelemesi ile Türkiye İstatistik Kurumu'ndan (TÜİK) ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlar incelendiğinde; erkek çocukların kız çocuklarına göre daha fazla suça sürüklendiği ve suça sürüklenen çocukların sayılarında son yıllarda bir artış meydana geldiği tespit edilmiştir. Suça sürüklenen çocukların suçun işlendiği ile ve bölgeye göre dağılımları incelendiğinde, çocukların en fazla İstanbul ilinde suça sürüklendiği ve Marmara Bölgesi'nin çocuk suçluluğunda birinci sırada yer aldığı belirlenmiştir. Diğer yandan çocukların suç türleri ve suç tasnifleri incelendiğinde, en çok işlenen suç türünün hırsızlık suçu olduğu ve malvarlığına karşı suçların ilk sırada yer aldığı tespit edilmiştir. Bu noktada, çocukların suç davranışından korunması için risk etmenlerinin belirlenerek gerekli önleyici hizmetlerin güçlendirilmesi ve bu alanda ileriye dönük daha fazla sayıda araştırmanın yapılması önem arz etmektedir.