Umowne zabezpieczenia finansowe polegające na przeniesieniu prawa do majątku wierzyciela: konstrukcja i rodzaje

Abstract

Przedmiotem artykułu jest ogólna charakterystyka umów o ustanowienie zabezpieczenia finansowego oraz rekonstrukcja na podstawie unormowań ustawowych zabezpieczeń finansowych opartych na przeniesieniu prawa do majątku wierzyciela. Konstrukcja tych zabezpieczeń uwzględnia specyfikę operacji na rynku finansowym, ale również wyraża pewne uniwersalne cechy zabezpieczeń tego rodzaju. Przybliżenie tych cech może być pomocne w praktyce kontraktowej, jak i przy konstruowaniu normatywnych wzorców zabezpieczeń na potrzeby obrotu powszechnego. Szczególnie przydatne może okazać się odróżnienie powierniczych i niepowierniczych czynności zabezpieczających polegających na rozporządzeniu prawem w momencie ustanawiania zabezpieczenia. Charakterystyka zabezpieczeń powierniczych należy do zagadnień kontrowersyjnych w nauce, a ich dopuszczalność bywa przedmiotem krytyki. Omawiana regulacja, realizując cele Dyrektywy, zmusza do zmiany podejścia, przynajmniej w odniesieniu do zabezpieczeń finansowych opartych na transferze prawa.