Underwater Archaeology and the Marmara Sea

Abstract

Sualtı Arkeolojisi 20. yüzyılın başlarında keşfedilen sanat eserleri taşıyan batıkların keşfiyle dikkat çekmeye başlamıştır. 1960 yılında gerçekleştirilen Gelidonya Batığı kazısı ile ise bilimsel kimlik kazanmıştır. Zaman içinde popülaritesini arttıran arkeolojik sualtı çalışmaları Anadolu kıyılarında gün geçtikçe artmış ve keşfedilen Uluburun Batığı ve Antalya Batığı gibi batıklar ile Anadolu kıyılarındaki denizcilik tarihini değiştirmiştir. Uzun yıllar Akdeniz ve Ege kıyılarında yoğunlaşan arkeolojik sualtı çalışmalarının Marmara Denizi'ne ulaşması ancak 1980'lerde olmuştur. Marmara Denizi, Neolitik Dönem'de çevresinde kurulan yerleşimler için besin kaynağı olarak oldukça önemli bir konumdadır. Birinci bin içindeki kolonizasyon hareketleri esnasında kıyılarına birçok yeni koloni kenti kurulduğu bilinmektedir. Fakat, Marmara Denizi'nin denizcilik tarihi büyük oranda gizemini korumaktadır. Geç Roma Dönemi ve Bizans Dönemi'ne tarihlenen batıkların çokluğu başkente ev sahipliği yapan Marmara Denizi'nde artan denizcilik faaliyetlerine işaret etmektedir. Bu çalışmanın amacı, Marmara Denizi'ne dikkatleri çekmektir. Yenikapı Kazıları buluntu grubu bakımından Sualtı Arkeolojisi konusuna girse de kullanılan teknik farklılığı nedeniyle çalışma kapsamına dâhil edilmemiştir.

Sustainability of Urban Cultural Heritage in Terms of Archaeological Landscape-Tourism Interaction: The Case of Iznik City

“…Claudius Gothicus Dönemi'nde (MS 268-270) inşa edilmiştir. Antik Çağ'da bu kapıdan, İznik Gölü'nde bulunan Nikaia limanı (Gündüz&Dumankaya, 2020) üzerinden günümüzde Gemlik Körfezi'nde yer alan Kios limanına (Gündüz, 2017;Gündüz, 2021) ulaşım sağlanabilmektedir (Şahin, 2004). Bugün sadece kalıntıları görülebilmektedir.…”