Σκοπός: Η μασχαλιαία προσέγγιση έχει ευρεία απήχηση ως προς τον αποκλεισμό του βραχιονίου πλέγματος, είτε με χρήση υπερήχων, είτε με νευροδιέγερση. Ο σκοπός της μελέτης μας ήταν να συγκρίνουμε τις δύο μεθόδους ανίχνευσης, όσον αφορά τον χρόνο έναρξης, την ποιότητα, τη διάρκεια του αποκλεισμού, την μετεγχειρητική αναλγησία και τις επιπλοκές. Υλικό-Μέθοδος: Η μελέτη μας ήταν προοπτική, τυχαιοποιημένη, μονή τυφλή. Έλαβε χώρα στο τριτοβάθμιο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης σε ασθενείς, που χρειάσθηκαν εγχείρηση άνω άκρου. Συνολικά τυχαιοποιήθηκαν 122 ασθενείς κατάταξης ASA I-III, προγραμματισμένοι για μασχαλιαίο αποκλεισμό, είτε με υπέρηχο ή με νευροδιεγέρτη. Απ' αυτούς τελικά, ογδόντα εννέα ασθενείς συμπλήρωσαν τα κριτήρια και αναλύθηκαν για την έρευνα. Η στατιστική ανάλυση των στοιχείων των ασθενών, έγινε με την χρήση του προγράμματος SPSS 16.0 (SPSS Inc, IBM Chicago, IL, ΗΠΑ).Αποτελέσματα: Τα κύρια αποτελέσματα που αξιολογήθηκαν ήταν ο χρόνος μέχρι την έναρξη αναισθησίας, ο οποίος ήταν κατά μέσο όρο έξι λεπτά λιγότερος στην ομάδα της υπερηχογραφικής ανίχνευσης, ο αριθμός τσιμπημάτων με βελόνη για τον αποκλεισμό που ήταν περισσότερα για την ομάδα του νευροδιεγέρτη και ο πλήρης αισθητικός και κινητικός αποκλεισμός που εμφανίστηκε συχνότερα στην ομάδα των υπερήχων. Όλα τα παραπάνω ήταν στατιστικά σημαντικά (p<0.05). Το ποσοστό επιτυχίας (p=0.06) και η πιθανότητα αναρρόφησης αίματος (p=0.49) συγκρίθηκαν ανάμεσα στις ομάδες χωρίς να σημειωθεί όμως στατιστικά σημαντική διαφορά. Συμπεράσματα: Η χρήση υπερήχων για τον αποκλεισμό του βραχιονίου πλέγματος με μασχαλιαία προσπέλαση σε σύγκριση με τη χρήση νευροδιεγέρτη οδηγεί σε γρηγορότερη έναρξη αναισθησίας, μικρότερο αριθμό τρυπημάτων με βελόνη και καλύτερο αισθητικό και κινητικό αποκλεισμό. Ωστόσο, η τρώση αγγείου στην εκτός πεδίου προσπέλαση είναι το ίδιο πιθανή με τις δύο μεθόδους.