Bu araştırmanın amacı ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin uzaktan eğitim süreci hakkındaki görüşlerinin tespit edilmesidir. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu araştırmada olgubilim deseninden yararlanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2021 yılında Isparta’da ortaokullarda görev yapan farklı branştaki 29 gönüllü öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri nitel araştırma tekniklerinden yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Verilerin analizinde ise betimsel ve içerik analizinden yararlanılmıştır. Araştırma sonunda katılımcı öğretmenlerin uzaktan eğitim hakkında genel olarak olumsuz bir yaklaşıma sahip olduğu tespit edilmiştir. Öğretmenler uzaktan eğitimin dezavantajlarına daha çok vurgu yapmıştır. Bu süreçte en çok öğrenme ortamı (fiziksel imkanlar), öğrenmenin takibi, öğrenci, öğretmen ve öğrenmenin niteliği açılarından dezavantajlarının olduğu dile getirilmiştir. Avantajlarında ise daha çok öğretmenlere evden çalışma imkânı sağlaması ve öğretmenlerin teknoloji okuryazarlığını arttırması ifade edilmiştir. Uzaktan eğitim sürecinde katılımcı öğretmenlerin hepsinin muhakkak bir sorun yaşadığı tespit edilmiştir. Öğretmenlerin yaşadığı sorunlardan bazıları teknolojik problemler (altyapı, bağlantı), sınırlı etkileşim/iletişim, devamsızlık, etkin öğrenmeyi gerçekleştirememe, sınıf yönetimi, zamanı etkin kullanamama, akademik başarısızlık, ölçme değerlendirme, güvenlik (kimlik denetimi), aile ilgisizliği, denetimsizlik, mahremiyet ve yalnızlık hissi şeklindedir. Katılımcı öğretmenlerden bazıları, zorunluluk durumlarında uzaktan eğitimin alternatif bir yöntem olarak kullanabileceğini ifade etse bile katılımcılardan çoğu uzaktan eğitimin sürdürülebilir olmadığını düşünmektedir.