Verschillen tussen vaders en moeders in de relatie tussen opvoedingsgedrag en sociale angst van hun kinderen

Abstract

In dit longitudinale observatieonderzoek werden twee onderzoeksvragen onderzocht. Ten eerste werden verschillen in opvoedingsgedrag tussen vaders en moeders bekeken. Vaders en moeders werden (elk apart) met hun twee kinderen van ongeveer 2 en 4 jaar oud geobserveerd in drie gestructureerde situaties: een puzzeltaak en twee speltaken. Er werden drie opvoedingsdimensies gescoord: overbetrokkenheid, afwijzing en uitdaging. Vaders daagden hun jongste kind gemiddeld meer uit dan moeders, en moeders waren meer overbetrokken dan vaders. Naar het oudste kind verschilden vaders en moeders niet significant van elkaar op deze twee dimensies. Afwijzing bleek niet bruikbaar.De tweede onderzoeksvraag was of er een verschil was tussen vaders en moeders in de invloed van opvoedingsgedrag op sociale angst van het kind. Sociale angst werd op twee momenten gemeten door de reactie van de kinderen op een onbekende man te observeren. Uit regressieanalyses bleek dat voor het oudste kind eerdere sociale angst en overbetrokkenheid van beide ouders latere sociale angst niet voorspelden. Uitdaging door de moeder voorspelde wel meer latere sociale angst, terwijl uitdaging door de vader minder latere sociale angst voorspelde. Voor het jongste kind bleek opvoedingsgedrag van vaders en moeders geen voorspeller voor latere sociale angst, maar eerdere sociale angst voorspelde wel, op trend-niveau, latere sociale angst, in beide oudermodellen. De uitkomsten suggereren dat vaders en moeders mogelijk een andere rol vervullen in de ontwikkeling, of in het voorkómen, van angst bij hun kinderen, en dat de rol van vaders specifieke aandacht vereist.

The role of fathers’ versus mothers’ parenting in emotion-regulation development from mid–late adolescence: Disentangling between-family differences from within-family effects.

“…Attachment theorists have argued that mother-child relationships are primarily rooted in warmth and comfort, whereas fathers challenge children, thereby providing unique contributions to socio-emotional skills, including emotional adjustment (Majdandžić et al, 2014;Paquette, 2004). In line with this point of view, we found that perceived support played a role in motheradolescent relationships, and perceived behavioral control in father-adolescent relationships.…”

“…According to Paquette (2004), the "attachment relationship", rooted in parents' tendency to comfort children in stressful situations, best characterizes mother-child relationships. Relationships with fathers, on the other hand, are construed as an "activation relationship": Fathers encourage children to take risks and overcome obstacles, which opens children to the world, teaches them obedience, and develops their socioemotional skills (Majdandžić, Möller, de Vente, Bögels, & van den Boom, 2014;Paquette, 2004). Through rough-and-tumble play, for example, fathers provide unpredictable emotional stimuli, expanding children's emotional repertoire (Lamb & Lewis, 2013).…”

Early Adolescent Social Anxiety: Differential Associations for Fathers’ and Mothers’ Psychologically Controlling and Autonomy-Supportive Parenting

“…First, the study relied exclusively on questionnaires which could be biased (Smith, 2011). To overcome this limitation, future studies could measure parenting and children's social anxiety through another source, such as creating settings that might evoke children's social anxiety and observing interactions between parents and children (Majdandžić et al, 2014). Second, although these findings suggested potentially differentiated parental effects and reporter discrepancies, coefficient strengths were not directly compared within the same model, because in this study cross-lagged models were differentiated by maternal vs paternal parenting as well as child vs parent reported parenting.…”