“…Bu belirtiler, özellikle yardım çalışanlarının kişisel yaşamlarında, toplumsal ilişkilerinde ve mesleki bilgi ve becerilerini kullanmada olumsuz sonuçlarla açığa çıkmaktadır. Lerias ve Byrne (2003), bunları; a) yeniden yaşantılama b) kalıcı kaçınma c) artan kaygı ve uyarılma d) işlevlerde bozulma unsurları etrafında ele almaktadır. İkincil travmatik stresle ilgili değişkenler ise a) önceki travma yaşantısı b) yaşam stresi ve ruh sağlığı c) sosyal destek d) yaş e) cinsiyet f) eğitim ve sosyo-ekonomik düzey f) başa çıkma becerisi olarak belirtmiştir (Lerias ve Byrne, 2003).Yardım çalışanlarının, bireysel ve profesyonel düzeyde işlev kaybına uğrayacak noktaya gelmeden kriz, stres ve travma odağında koruyucu, önleyici ve sağaltıcı müdahalelere duyduğu ihtiyaç, tam da bu belirtiler ve değişkenler (ve bu değişkenlerin birbiriyle ilişkileri) üzerinden ele alınmalı ve bu bağlamda bu gruplara uygun ve kültüre özgü modeller sunulmalıdır (Yılmaz, 2007: 145).…”