Vitamin D and bone health: interpreting observational studies

Abstract

In a population-based cohort of approximately 5000 women (mean age 68 years), Micha€ elsson et al. [1] recently showed a marked seasonal difference in the association between serum 25-hydroxyvitamin D (S-25OHD) levels and areal bone mineral density (BMD) at the total hip, femoral neck and lumbar spine as well as of the total body. There was positive association between S-25OHD concentrations up to 40 nmol L À1 and areal BMD during summer. By sharp contrast, during winter, areal BMD was not associated with S-25OHD concentrations and similar between even below 20 nmol L À1 and over 80 nmol L À1. I agree with one reasonable explanation of the seasonal difference that a season-related dynamic process influenced the association between S-25OHD levels and areal BMD [1] and would also like to discuss this important evidence from another point of view.Of note, S-25OHD levels were predominantly linked to season-related ultraviolet type B (UV-B) radiation doses, and the difference during summer in areal BMD was relatively greater at the total hip and femoral neck compared with the lumbar spine [1]. The degree of mechanical loading is higher at the former sites than at the latter site, and skeletal loading from activity outdoors can be a major determinant of areal BMD. Consequently, the obvious seasonal discrepancy [1] seems to suggest that the association during summer could result from physical activity, whilst S-25OHD levels might not directly affect areal BMD.In consistent with the above logic, recent evidence is unlikely to support a cause and effect relationships between vitamin D status and musculoskeletal as well as nonmusculoskeletal [2] health in observational studies. For example, a Mendelian randomization study suggested that the association between genetically low vitamin D status and areal BMD was not causal [3], which agrees with the effect of vitamin D supplementation on areal BMD [4] and would be compatible with compensatory adaptation of bone to mechanical strain that is a prominent mechanism in the skeleton [5][6][7]. Furthermore, in the randomized, double-blind, placebo-controlled ViDA trial, monthly high-dose vitamin D supplementation of 100 000 IU colecalciferol for 3-4 years did not change the risk of fractures, and the result was independent of baseline S-25OHD levels including even less than 25 nmol L À1 and over 75 nmol L À1 [8]. The same interpretation can be applied to observational studies showing the association between use of proton pump inhibitors and an increased risk of hip fracture [9,10].As discussed by the authors [1], the effect of vitamin D supplementation on areal BMD appears to be indirect. On the basis of suggestion by the Scientific Advisory Committee on Nutrition (SACN) in adults aged 50 years or older that vitamin D supplementation improves muscle strength/function and increases areal BMD, especially at the femoral neck rather than total hip and notably not at the lumbar spine [11], we suggested that an increase in areal BMD by vitamin D supplementation can result indirectly fro...

ssessment of the Relationship Between Vitamin D Level and Non-specific Musculoskeletal System Pain: A Multicenter Retrospective Study (Stroke Study Group)

“…Kalsitriol, steroit yapıda bir hormon olup D vitaminin aktif şekli olarak kalsiyum iyonunu destekler (7,8,11). Son yıllarda DVE; metabolik sendrom, kardiyovasküler hastalıklar, enfeksiyöz ve otoimmün hastalıklar hatta kanserlerin içinde bulunduğu birçok kronik hastalıklarla ilişkili bulunmuştur (2,3,(6)(7)(8)(11)(12)(13)(14)(15). DVE, yaşamın tüm safhalarında karşılaşılabilen ve metabolizma üzerinde farklı etkileri olabilen klinik bir durumdur.…”

“…DVE, yaşamın tüm safhalarında karşılaşılabilen ve metabolizma üzerinde farklı etkileri olabilen klinik bir durumdur. En sık nedeni güneş ışığından yeterli yararlanamamaktır (3,4,6,7,11,14,15). D vitamini kalsiyum homeostazisini düzenleyerek sağlıklı kemik döngüsünü idame ettirmenin dışında; beyin, kas, pankreas, meme, prostat, gonadlar, kolon gibi dokularda yer alan reseptörleri sayesinde tüm metabolizmayı etkileyebilir.…”

“…D vitamini kalsiyum homeostazisini düzenleyerek sağlıklı kemik döngüsünü idame ettirmenin dışında; beyin, kas, pankreas, meme, prostat, gonadlar, kolon gibi dokularda yer alan reseptörleri sayesinde tüm metabolizmayı etkileyebilir. T lenfositler üzerindeki reseptörleri aracılığı ile anti-enflamatuvar, proapopitotik immün-modülatuvar özellikler gösterir (2,3,(6)(7)(8)(11)(12)(13)(14)(15). Erişkin popülasyonda DVE prevalansının yüksek olduğu bilinmektedir.…”

“…Sıklıkla halsizlik, yorgunluk, duygu-durum bozukluğu, kaslarda huzursuzluk hissi, ağrı ve kramp tarzı belirtiler gösterebilir (1,3,10). D vitamini yetersizliğine bağlı oluşan osteomalazi kliniğinde genellikle lomber bölgeden başlayarak pelvis, uyluk, sırt ve kostaları içeren yaygın ağrılar görülür (3,14). D vitamini ile kas iskelet sistemi ağrıları arasındaki ilişki güncel araştırma konularından bir tanesidir (14,17,18).…”

“…D vitamini yetersizliğine bağlı oluşan osteomalazi kliniğinde genellikle lomber bölgeden başlayarak pelvis, uyluk, sırt ve kostaları içeren yaygın ağrılar görülür (3,14). D vitamini ile kas iskelet sistemi ağrıları arasındaki ilişki güncel araştırma konularından bir tanesidir (14,17,18). DVE ve kas iskelet sistemi ağrılarının şiddeti, lokalizasyonu ve ağrı süresi arasındaki ilişkiler farklı çalışmalarda incelenmiştir ancak sonuçlar henüz çelişkilidir.…”