Mesleki rehabilitasyon sağlık sorunları, iş kazaları veya
engellilik nedeniyle iş gücünden uzak kalan bireylere
yardımcı olmak amacıyla geliştirilen programlardan
biridir. Bu programlar, fiziksel, zihinsel veya duygusal
yeteneklerinde sorun yaşayan bireylere işe dönüş fırsatı
sunmakta ve dünyanın çeşitli ülkelerinde uygulanmaktadır.
İşe dönüş programlarının genel hedefi engelli bireylerin
bağımsız yaşamalarını sağlayabilmek ve sürdürülebilir
istihdama katılımlarını kolaylaştırabilmektir. Endüstrileşen
toplumla birlikte pek çok sosyal sorun ortaya çıkmış,
mesleki rehabilitasyona ve çalışma yaşamında mesleki
sosyal hizmet uygulamalarına duyulan ihtiyaç anlaşılmıştır.
Bu nedenle de işletmeler, çalışma koşullarını iyileştirirken
ve çalışanların psikososyal sorunlarına yönelik çözümler
geliştirirken sosyal hizmet mesleğinin önemini fark
etmişlerdir. Gelecekte ise ekonominin küreselleşmesiyle
birlikte işe bağlı sorunların çözümlenmesiyle ilgili
kullanılan yaklaşımlar büyük değişimler geçirecek, insan
kaynakları yönetimiyle ilgili bağlam yeniden şekillenecek,
mesleki rehabilitasyon ve çalışma yaşamında mesleki
sosyal hizmet müdahalelerinin bambaşka bir karakter
geliştirme olasılığı artacaktır. Bu makalenin amacı sosyal
hizmetin mesleki rehabilitasyon sürecinde oynayacağı
rolü, mesleki rehabilitasyon, işe dönüş ve sosyal
hizmet arasındaki bağları tartışmaya açmaktır. Mesleki
rehabilitasyon sonrası işe dönüş programının Türkiye’de
önemli bir sosyal politika, planlama ve müdahale rutini
olması gerektiği de açıkça bu çalışma sonucunda ifade
edilen temel argümandır.