Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka z ASD. Analiza przypadku

Abstract

Celem artykułu jest ukazanie efektów podejmowanych działań skoncentrowanych
 na wspomaganiu rozwoju dzieci z ASD realizowanych w nurcie eklektycznym
 ukierunkowanym na poszukiwanie technik dostosowanych do indywidualnej osoby
 i jej problemów. Dzieci (w wieku 5–7 lat) poddane zostały dwuetapowej procedurze
 diagnostycznej (wstępnej i końcowej) testem PEP-R (Profil Psychoedukacyjny
 opracowany przez Schoplera). Pomiędzy pomiarami uczestniczyły w rocznym programie
 wspomagania rozwoju wykorzystującym techniki stymulacji integracji sensorycznej,
 stymulacji motoryki małej i dogoterapii. Uzyskane wyniki jednostkowe świadczą
 o efektywności zastosowanych propozycji, lecz nie pozwalają na wyprowadzenie
 ogólnych konkluzji. Mogą jednak stanowić przesłankę dla prowadzenia szerszego
 projektu badawczego oraz opracowania indywidualnie projektowanych programów
 wczesnej interwencji dla dzieci z ASD.