Primary aldosteronism is the commonest form of hormone-related hypertension, with an estimated prevalence of 6-13% in the general population of hypertensive patients. Among patients with resistant hypertension, the proportion of PA is even higher. Through intensive research in the field of basic science and the creation of large registries of patients with PA, it is possible to understand the effect of excess aldosterone not only on the cardiovascular system but also on the morphology and function of the other organs. Recent research has highlighted the differences in the regulation of calcium metabolism in patients with adrenal adenomas and PA. A lot of attention has been paid to the improvement of diagnostic methods, with particular emphasis on adrenal vein sampling, which is becoming increasingly important. In recent years there have been many publications on the prevalence of mutations in the potassium channel in patients with adrenal tumours and PA. A new form of familial hyperaldosteronism -FIII, has also been distinguished. Treatment of patients with PA still relies on the use of mineralocorticoid receptor antagonists or adrenalectomy, preferably preceded by a confirmation of aldosterone secretion lateralisation by adrenal vein sampling. (Endokrynol Pol 2013; 64 (4): 312-318)
Key words: adrenalectomy, adrenal vein sampling (AVS), aldosterone-to-renin ratio (ARR), KCNJ5 mutation, mineralocorticoid receptor antagonist, primary aldosteronism (PA), KCNJ5 mutation
StreszczeniePierwotny hiperaldosteronizm (PA) to najczęstsza postać nadciśnienia tętniczego uwarunkowanego hormonalnie, którego częstość w ogólnej populacji chorych na nadciśnienie tętnicze szacuje się na 6-13%. Wśród pacjentów z nadciśnieniem tętniczym opornym na leczenie odsetek chorych z PA jest jeszcze większy. Dzięki intensywnym badaniom z dziedziny nauk podstawowych i tworzeniu dużych rejestrów chorych z PA poznawany jest wpływ nadmiaru aldosteronu nie tylko na układ sercowo-naczyniowy, ale również na morfologię i funkcję pozostałych organów . W najnowszych badaniach podkreśla się odmienności w regulacji gospodarki wapniowej u chorych z gruczolakiem nadnercza i PA. Wiele miejsca poświęca się doskonaleniu metod diagnostyki, ze szczególnym uwzględnieniem cewnikowania żył nadnerczowych, które zyskuje coraz większe znaczenie. W ciągu ostatniego roku pojawiło się wiele publikacji dotyczących występowania mutacji w kanale potasowym u chorych z guzem nadnercza i PA. Wyodrębniono również nową postać rodzinnie występującego hiperaldosteronizmu -FIII. Leczenie pacjentów z PA w dalszym ciągu opiera się na stosowaniu antagonistów receptora dla mineralokortykoidów lub adrenalektomii, optymalnie poprzedzonej potwierdzeniem lateralizacji w wydzielaniu aldosteronu za pomocą cewnikowania żył nadnerczowych.