Why Does Occupy Matter?

Pickerill, Jenny; Krinsky, John

doi:10.1080/14742837.2012.708923

Cited by 121 publications

(52 citation statements)

References 2 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Mevcut sistemi değiştirmeyi hedefleyen toplumsal hareketlerin bu sistemin aktörlerinden destek beklemeleri pek olağan değildir. Örneğin, son bir yıldır çeşitli ülkelerde faal olan ve mevcut kapitalist düzeni sorgulayan 'Occupy' hareketi bilinçli olarak devlete talep iletmekten kaçınmaktadır (Pickerill ve Krinsky, 2012). Benzer şekilde yaklaşık bir buçuk yıl önce İspanya'da doğmuş olan Indignados ya da 15M hareketi olarak adlandırılan hareket gerek mevcut siyasi partilerden, seçimlerden ve Avrupa kurumlarından gerekse çeşitli siyasi ve ekonomik elit gruplardan herhangi bir beklentide bulunmayı reddettiğini açıkça beyan etmektedir (Byrne vd., 2011).…”

Section: Siyasal Olanın Siyasete İndirgenmesi: Analitik Ve Siyasi Sonunclassified

Toplumsal hareketlerin ‘siyasal’ rolü: rasyonalist yaklaşımların eleştirel bir değerlendirmesi

Özen¹

2013

Ankara Üniversitesi SBF Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

ÖzetToplumsal hareketler yazınında son yıllarda hâkim bir konum edinerek pek çok toplumsal hareket analizine yön veren rasyonalist yaklaşımlar, toplumsal hareketlerin mevcut toplumsal yapıları nasıl değiştirdiği veya değiştirebileceği konusunda dikkate değer bir suskunluk sergilerler. Bu çalışma rasyonalist yaklaşımların bu suskunluğunun toplumsal hareketlerin 'siyasal' rollerini kavramsallaştıramamaları ile ilgili olduğunu tartışıyor. Çalışmada öncelikle, çağdaş siyasi düşüncede toplumsalı değiştirip dönüştüren moment ile kurumsallaşmış siyasi pratikler arasında kavramsal bir ayrım yapmak üzere Claude Lefort, Chantal Mouffe ve Ernesto Laclau tarafından kullanılan 'siyasal' ve 'siyaset' kavramları ile Jacques Ranciére tarafından kullanılan 'siyaset' ve 'polis' kavramları ele alınmaktadır. Rasyonalist toplumsal hareket yaklaşımlarının bu ayrım ekseninde incelendiği ikinci bölümde ise bu yaklaşımların toplumsal hareketleri tamamen kurumsal siyasetin alanına hapsederek siyasal rollerini göz ardı ettikleri ve böylece toplumsal yapıları nasıl değiştirip dönüştüreceklerini kavramsallaştırmakta oldukça yetersiz kaldıkları gösterilmektedir. Çalışma rasyonalist yaklaşımların bu yetersizliğinin çeşitli analitik sorunlar doğurmanın yanı sıra önemli siyasi sonuçları olduğuna da dikkat çekerek sonlanmaktadır.Anahtar Sözcükler: Toplu Toplumsal Hareketler, Rasyonalist Yaklaşımlar, Siyaset, Siyasal, Yapısal Değişim The 'Political' Role of Social Movements: A Critical Review of Rationalist Approaches AbstractThe rationalist social movement approaches, which have been dominant in social movement literature, are curiously silent concerning how social movements transform existing social structures. This study contends that the silence of rationalist approaches on that issue is related with the failure of these approaches to conceptualize the 'political' role of social movements. It, first, outlines the conceptual distinction made by Claude Lefort, Chantal Mouffe, and Ernesto Laclau between 'the political' and 'the politics', and by Jacques Ranciére between 'the politics' and 'the police', in order to differentiate the moment of the institution of the social from the institutionalized politics. Then, examining rationalist approaches by drawing on this distinction, it argues that these approaches confine social movements within the boundaries of the conventional politics, ignoring the political role that movements can play. As such, they fail to conceptualize how movements challenge and transform existing social structures. The study concludes by pointing out the analytical and political effects of this conceptual weakness of rationalist approaches.

show abstract

Section: Siyasal Olanın Siyasete İndirgenmesi: Analitik Ve Siyasi Sonunclassified

Toplumsal hareketlerin ‘siyasal’ rolü: rasyonalist yaklaşımların eleştirel bir değerlendirmesi

Özen¹

2013

Ankara Üniversitesi SBF Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Since September 17, 2011, when protestors first began their occupation of Zuccotti Park near Wall Street, pundits and scholars have sought to make sense of both the causes and consequences of Occupy Wall Street (OWS) (Pickerill and Krinsky 2012;Soule 2012). Where did it come from, what was it, and what impact did it have?…”

Section: Original Articlementioning

confidence: 99%

The Organizational Trace of an Insurgent Moment

Reich

2017

Socius: Sociological Research for a Dynamic World

View full text Add to dashboard Cite

The relationship between social movements and formal organizations has long been a concern to scholars of collective action. Many have argued that social movement organizations (SMOs) provide resources that facilitate movement emergence, while others have highlighted the ways in which SMOs institutionalize or coopt movement goals. Through an examination of the relationship between Occupy Wall Street and the field of SMOs in New York City, this article illustrates a third possibility: that a moment of insurgency becomes a more enduring movement in part through the changes it induces in the relations among the SMOs in its orbit.

show abstract

“…There are many reasons why Occupy can be said to have been significant, both in terms of the movement's successes and failures (Pickerill and Krinsky 2012;Ostroy 2012). In their respective reflections on Occupy, both Hardt and Negri (2012) and Holloway (2012) There are both benefits and drawbacks to theorising Occupy in this manner, and I will return to the former below.…”

Section: Occupymentioning

confidence: 99%

Occupy: ‘Struggles for the common’ or an ‘anti-politics of dignity’? Reflections on Hardt and Negri and John Holloway

Harrison

2016

Capital & Class

View full text Add to dashboard Cite

This article provides a critical examination of Michael Hardt and Antonio Negri's and John Holloway's theory of revolutionary subjectivity, and does so by applying their theories to the Occupy movement of 2011. Its central argument is that one should avoid collapsing 'autonomist' and 'open' Marxism, for whilst both approaches share Tronti's (1979) insistence on the constituent role of class struggle, and also share an emphasis on a prefigurative politics which engages a non-hierarchical and highly participatory politics, there nevertheless remain some significant differences between their approaches. Ultimately, when applied to Occupy Movement whilst their theory isn't entirely unproblematic, I will argue that Hardt and Negri's 'autonomist' approach offers the stronger interpretation, due mainly to their revised historical materialism.

show abstract

Why Does Occupy Matter?

Cited by 121 publications

References 2 publications

Toplumsal hareketlerin ‘siyasal’ rolü: rasyonalist yaklaşımların eleştirel bir değerlendirmesi

Toplumsal hareketlerin ‘siyasal’ rolü: rasyonalist yaklaşımların eleştirel bir değerlendirmesi

The Organizational Trace of an Insurgent Moment

Occupy: ‘Struggles for the common’ or an ‘anti-politics of dignity’? Reflections on Hardt and Negri and John Holloway

Contact Info

Product

Resources

About