Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu ile Göç İdaresi Bağlamında Türkiye’nin Yeni Göç Siyaseti

Abstract

Türkiye’nin göç siyasetinin 2010 yılından beri değiştiği iddia edilmektedir. Bu iddianın iki temel dayağı bulunmaktadır. İlki, 1980’lerden sonra değişen uluslararası göç olgusundan Türkiye’nin transit ülke olarak etkilenmesidir. İkinci olarak da hızla hayat geçirilen idarî ve hukukî düzenlemelerdir. Bu çalışmada tartışılacak olan konu, yapılan idarî ve hukukî düzenlemelerin bir politika değişikliğine tekabül edip etmediğidir. Türkiye’nin göç siyasetinde, son dönemde yapılan düzenlemelerin radikal bir dönüşüm olmadığı söylenebilir. Ancak Türkiye’nin klâsik göç siyaseti modelinin revizyonundan ibaret olduğunu iddia etmek, yapılan hukukî ve idarî düzenlemeleri hafife almak olur. Türkiye’nin klâsik göç siyasetindeki coğrafî çekince meselesi korunmuş ancak coğrafî çekinceye konu olanlar için yeni statüler tanınmıştır. Ayrıca, Türk kamu yönetiminde yeni bir kurum ihdas edilmiştir. Kamu yönetimde yapılan birçok düzenleme gibi, bu kurumsal yapı da kamuoyu nezdinde ve belki de bürokrasinin içinde tam yerine oturtulabilmiş değildir.

Impact Of Migration On Vulnerable Groups

“…Göçler; isteğe bağlı ya da zoraki göç, devamlı ya da geçici göç, iç ya da dış (uluslararası)göç, bireysel ve toplu, iklim kaynaklı, ekonomik kaynaklı, siyasal kaynaklı, eğitim kaynaklı göç, beyin göçü, emekli göçü gibi birçok türden oluşmaktadır (3).…”

Türkiye’deki Suriyeli Göçmen Nüfus İçin Yaşam Alanı Seçimi

“…Türkiye için göç hareketleri bağlamında bir sınıflandırma yapıldığında göç alan, göç veren ve daha önemlisi tarihi boyunca göç yölları üzerinde transit geçiş ülkesi konumunda bülündüğü söylenebilir (Baykal ve Yılmaz, 2020). İlk olarak Osmanlı İmparatörlüğü'nda sosyal, siyasi, ekonomik sebeplerle yapılan göçlerin günümüz Türkiye'sinde de devam ettiği görülmektedir.…”