Yaşam Seyri Perspektifinden Ebeveynlik: Anne-Babaların Çocukluk Deneyimlerinin Günümüz Ebeveynlik Tutum ve Davranışlarına Etkisi

Abstract

Bu çalışma, yaşam seyri perspektifinden anne-babaların çocukluk deneyimlerinin onların mevcut ebeveynlik tutum ve davranışları üzerindeki etkilerini derinlemesine incelemektedir. Çalışmanın temel amacı, bireylerin kendi çocukluklarında yaşadıkları deneyimlerin, ebeveynlik yaklaşımlarını nasıl şekillendirdiğini anlamaktır. Bu bağlamda, nitel bir yöntem benimsenmiş ve veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Görüşmeler, katılımcıların geçmiş deneyimlerini, ebeveynlik rollerindeki uygulamalarını ve çocuklarına yönelik tutumlarını detaylı bir şekilde ortaya koymayı hedeflemektedir. Araştırma, farklı demografik değişkenlere sahip 23 ebeveynin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma, katılımcıların çocukluklarından aldıkları duygusal ve davranışsal mirasların, kendi ebeveynlik yaklaşımlarını nasıl şekillendirdiği ve bu mirasların çocuklarına nasıl aktarıldığı üzerine yoğunlaşmaktadır. Ayrıca, katılımcıların hem pozitif hem de negatif çocukluk deneyimlerini değerlendirerek, yaşadıkları deneyimlerin ebeveynlik stillerine etkisini ortaya koymaktadır. Bulgular, olumlu çocukluk deneyimlerinin ebeveynlerin çocuklarına destekleyici ve güven veren tutumlar benimsemelerine yardımcı olduğunu gösterirken, olumsuz deneyimlerin ise ebeveynlerin daha bilinçli olmalarını ve çocuklarını kısıtlamaktan kaçınmalarını teşvik ettiğini belirtmektedir. Özellikle, ebeveynlerin kendi çocukluklarında maruz kaldıkları baskı ve kısıtlamaların, çocuklarına daha özgür bir ortam sağlama çabasını güçlendirdiğini ortaya koymuştur. Bu sonuçlar ebeveynlik müdahaleleri ve ebeveynlerin çocukluk deneyimlerinin dikkate alınmasının önemini vurgulamaktadır.