Yenidoğan Sepsisli Olgularımızın Etken Mikroorganizma ve Antibiyotik Direnci Yönünden Değerlendirilmesi

Abstract

Objective: The purpose of the study is to evaluate sepsis cases in Neonatal Intensive Care Unit (NICU) in terms of the causative microorganisms and antibiotic resistance. Material and Methods: We retrospectively reviewed 115 patients who had been diagnosed with clinical sepsis and proven sepsis at the NICU between 01.01.2013 and 30.09.2014. Patients were classified as early (0-3 days), late (3-30 days), and very late (> 30 days) sepsis. Results: A total of 721 patients were admitted to our hospital during the study period. 11.1% (n= 80) were diagnosed with proven sepsis, and 7.6% (n= 55) were diagnosed with clinical sepsis. Early sepsis (ES), late sepsis (LS), and very late sepsis (VLS) were found to be 37%, 54.8% and 8.15%, respectively. Coagulase-negative Staphylococcus (CNS) was the most common etiologic factor in all sepsis groups. The mortality rate of Klebsiella spp. (Klebsiella pneumoniae 50%, Klebsiella oxytoca 40%) were found to be the highest. A decrease in sepsis-related mortality rate from 21.5% to 12.5% and a decrease in rate of K. pneumoniae (25% to 8.3%) was found in 2014 compared with 2013. In general, sensitivity of ampicillin and gentamicin was very low (0-18%, 23-50%, respectively). An increase in vancomycin and teicoplanin resistance (3-11%, 3-5.5%) among gram-positive microorganisms and an increase in amikacin resistance (59-83%) among gram-negative microorganisms in 2014 compared with 2013 were observed. Conclusion: Close follow-up of the patient's clinic and culture results and use of microorganism specific narrow spectrum antibiotics and compliance with infection control practices will reduce resistance rates. Öz Giriş: Çalışmanın amacı hastanemiz Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi (YYBÜ)'ndeki sepsis olgularının etken mikroorganizma ve antibiyotik direnci yönünden değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmamız 1 Ocak 2013 ve 30 Eylül 2014 tarihleri arasında YYBÜ'de klinik sepsis ile kanıtlanmış sepsis tanısı almış 115 hasta ile geriye dönük olarak incelendi. Hastalar erken (0-3. gün), geç (3-30. gün) ve çok geç (> 30. gün) sepsis olarak sınıflandırıldı. Bulgular: Belirtilen çalışma döneminde hastanemiz YYBÜ'ye toplam 721 hasta yatmıştır. Hastaların %11.1 (n= 80)'i kanıtlanmış sepsis, %7.6 (n= 55)'sı klinik sepsis tanısı aldı. Sepsis tanısı alan olgularda erken sepsis (ES) %37, geç sepsis (GS) %54.8 ve çok geç sepsis (ÇGS) %8.15 oranında bulundu. Tüm sepsis gruplarında en sık etken olarak koagülaz-negatif stafilokok (KNS) saptandı. Mortalite oranı en yüksek etkenlerin Klebsiella türleri (Klebsiella pneumoniae %50, Klebsiella oxytoca %40) olduğu saptandı. 2014 yılında, 2013 yılına göre sepsis ilişkili mortalite oranının %21.5'ten %12.5'e düştüğü ve gram-negatif etkenlerde, özellikle mortalitesi en yüksek etken olan K. pneumoniae'da azalma (%25'ten %8.3'e) olduğu belirlendi. Genel olarak ampisilin ve gentamisin duyarlılığı çok düşük (sırasıyla %0-18; %23-50) bulundu. 2014 yılında 2013 yılına göre gram-pozitif etkenlerde vankomisin ve teikoplanin direncinde artış (sırasıyla %3-11; %3-5.5); g...