Yetiştirme sıklığının ve fidan yaşının duglas (Pseudotsuga menziesii (Mirb) Franco)’ta bazı morfolojik fidan karakterleri üzerine etkileri

Abstract

Bilindiği üzere, ağaçlandırmaların başarısında kaliteli fidan kullanımı önemli faktörlerden biridir. Fidan kalitesi; fidan boyu, kök boğazı çapı, kök-gövde ilişkileri gibi morfolojik kriterlere göre tespit edilebilir. Bu çalışmada fidanlık yastıklarında birim alanda en fazla sayıda, kaliteli 1+0 ve 2+0 yaşlı Duglas Göknarı (Pseudotsuga menziesii (Mirb) Franco) fidanının yetiştirilmesi amaçlanmıştır. Ülkemiz için önerilen Duglas’ın Darrington Orijini’ne ait tohumlar kullanılmıştır. Denemeler Sındırgı orman fidanlığında ve Demirköy orman fidanlığında üç tekrarlı olarak kurulmuştur. Fidanlıklarda ekim yastıklarında uygulanmakta olan geleneksel çizgi şeklinde ekim esas alınarak, 5 farklı yetiştirme sıklığının ve fidan yaşının bazı morfolojik fidan özellikleri üzerine etkisi araştırılmıştır. 
 Gürbüzlük indisi değeri bakımından 2+0 yaşlı fidanlar “iyi fidan” sınıfına girerken, 1+0 yaşlı fidanlar “orta fidan” sınıfına girmektedir. Yine kalite indeksi 2+0 yaşlı fidanlarda çok daha yüksek değerde tespit edilmiştir. Boy kalite sınıflarında da 2+0 yaşlı fidanlar daha büyük orana sahiptir. Kök boğazı çapının en az 3 mm olma şartını 2+0 yaşlı fidanlar % 94,33 oranında karşılarken, bu şartı karşılayan 1+0 yaşlı fidan yoktur.
 Her iki yaşta da kök boğazı çapı ekim sıklığı azaldıkça artmıştır. Kök boğazı çapı en düşük kontrolde, en yüksek 10 cm sıklıkta elde edilmiştir. 2+0 yaşlı duglas fidanlarında kök sayısı, kök kuru ağırlığı ve kalite indeksi değeri en düşük kontrolde tespit edilmiştir, diğer sıklıklarda anlamlı fark görülmemiştir. Katlılık ve gürbüzlük indisi en yüksek kontrolde görülmüş, diğer işlemler istatistik anlamda benzer gruplar içinde yer almışlardır. Bu veriler ışığında fidan yastıklarında birim alanda en fazla sayıda, kaliteli duglas fidanının elde edilmesi için 3 cm sıklıkta 2+0 yaşlı fidan yetiştirilmesi önerilebilir.