Zalecenia Polskiej Grupy Szpiczakowej dotyczące rozpoznawania i leczenia szpiczaka plazmocytowego oraz innych dyskrazji plazmocytowych na rok 2018/2019

Abstract

StreszczenieLiczba chorych na szpiczaka plazmocytowego zwiększa się, co jest skutkiem zarówno skuteczniejszej diagnostyki, jak również istotnego przedłużania przeżycia chorych. Zawdzięczamy to dostępności nowych leków w pierwszej i kolejnych liniach leczenia, zmianie koncepcji leczenia i przedłużaniu czasu trwania leczenia, stosując leczenie konsolidujące oraz podtrzymujące do progresji choroby. Poza zmianą koncepcji leczenia, zmienia się obecnie również kryterium czasu rozpoczęcia terapii uwzględniające biomarkery aktywności choroby oraz dużą uwagę przywiązuje się optymalizacji leczenia w oparciu o dowody pochodzące z badań klinicznych. W artykule tym przedstawiono także zalecenia dotyczące rozpoznania i leczenia makroglobulinemii Waldenströma i innych dyskrazji plazmocytowych.

Age-dependent determinants of infectious complications profile in children and adults after hematopoietic cell transplantation: lesson from the nationwide study

“…Due to the same factors, the diagnosis of multiple myeloma was associated with a decreased risk for infection in multivariate analysis. On the other hand, the incidence of infectious complications in this group of patients was similar as presented in recent analyses [35][36][37][38].…”

Wyzwania wczesnej diagnostyki szpiczaka plazmocytowego – algorytm diagnostyczny

“…Wykorzystanie badań obrazowych w diagnostyce szpiczaka zostało szeroko opracowane w języku polskim [13]. Podstawą do rozpoznania choroby kości w przebiegu szpiczaka plazmocytowego jest wykrycie jednego lub więcej ognisk osteolitycznych [2,8] (Ryc. 1).…”

“…Skuteczne leczenie jest w stanie przywrócić liczbę i funkcje komórek erytroidalnych [14]. Niedokrwistość jest definiowana jako stężenie hemoglobiny (Hb) 2,0 g/dl poniżej dolnej wartości referencyjnej lub < 10,0 g/dl [2,8]…”

“…Niewydolność nerek jest obecna u około 20% chorych na szpiczaka plazmocytowego w chwili rozpoznania [10,24] i jest czynnikiem prognostycznym związanym z bardziej zaawansowaną chorobą i krótszym przeżyciem [25]. Podstawą rozpoznania niewydolności nerek w przebiegu szpiczaka plazmocytowego jest szacowany współczynnik przesączania kłębuszkowego (eGFR) < 40 ml/min/1,73 m 2 (wyliczany z formuły MDRD lub CKD-EPI) lub klirens kreatyniny < 40 ml/min [2,8]. Nie wyczerpuje to jednak złożoności zaburzeń funkcji nerek w przebiegu szpiczaka plazmocytowego.…”

Neutrophil Extracellular Traps (NETs) and Hypercoagulability in Plasma Cell Dyscrasias—Is This Phenomenon Worthy of Exploration?

“…PCDs consist of three more specified subgroups of disease: multiple myeloma, solitary plasmacytoma, and monoclonal immunoglobulin deposition disease (AL amyloidosis). Multiple myeloma accounts for 1-1.8% of all cancers, and, together with diffuse large B-cell lymphoma (DLBCL), is the second most common hematological malignancy with an estimated incidence in Europe of 4.5-6.0 cases per 100,000 per year [2,3]. A pre-myeloma condition, called monoclonal gammopathy of undetermined significance (MGUS), is recognized in 3-4% of the adult population >50 years old (y.o.…”