Zamanın ve Dikkatin Bölündüğü Bir Dünyada Dönüşen Okuryazarlık Karşısında Dijital Ebeveynliğin Yetersizlikleri

Abstract

Yeni medya teknolojileri herkesin temel deneyimlerini elinden alarak hem zamanını hem de dikkatini bölmektedir. Elbette bu durumun oluşmasında televizyon gibi güçlü etkileri olan geleneksel kitle iletişim araçlarının da büyük etkisi vardır. Çalışmanın temel varsayımı kitle iletişim araçlarının ‘sözelliği’ ve ‘okuryazarlığı’ hissedilir bir şekilde azalttığı üzerinedir. Varsayımı desteklemek için geleneksel kitle iletişim araçlarının sözellik ve okuryazarlık üzerine etkileri öncelikli olarak ele alınmaktadır. İkinci olarak okuryazarlığın azalmasına etkisi geleneksel medyadan daha güçlü olan yeni medya araçları odağa alınmaktadır. Bu noktada dijital ebeveynliğin okuryazarlık üzerindeki etkisine bakılmaktadır. Çalışmada, veri toplama aracı olarak literatür taraması yöntemi kullanılmaktadır. Araştırma dijital ebeveynlik üzerine yapılan akademik çalışmalara göre dizayn edilmektedir. Çalışma kapsamında, okuryazarlığın yerini yeni ihtiyaçların alması yer değiştirme teorisi çerçevesinde değerlendirilmektedir. Bu makalede dijital ebeveynliğin okuryazarlık gelişiminde olumlu bir etkisinin olmadığı iddia edilmektedir. Literatür analizi de bu iddiayı desteklemektedir. Çocukları zararlı ve/veya kirli enformasyondan korumak için dijital ebeveynlik oldukça önemlidir. Ancak dijital ebeveynlik dijital okuryazarlığı getirmektedir. Dijital okuryazarlığın yaygınlaşması da geleneksel okuryazarlık için ayrılan süreyi kısaltmaktadır. Aynı zamanda da dikkat toplamayı ve odaklanmayı zorlaştırmaktadır. Makalenin amacı sözelliğin ve geleneksel okuryazarlığın azalmasının düşünme yetisine büyük zararı olduğuna işaret etmektir. Bu minvalde dijital ebeveynliğin okuryazarlık üzerindeki etkisinin artması gerektiğine vurgu yapılmaktadır.