Zarys stanu i problematyki polskich badań nad naczyniami szklanymi z XIV–XVIII wieku w latach 1987–2018

Abstract

Przedmiotem artykułu są naczynia szklane będące znaleziskami archeologicznymi, datowane na okres późnego średniowiecza i czasów nowożytnych, uwzględnione w polskich publikacjach z lat 1987-2018. Są to głównie opracowania archeologiczne, ale również istotne w badaniach nad tymi wyrobami studia z zakresu historii, historii sztuki, chemii i konserwatorstwa. Celem autorki było zebranie dotychczas upowszechnionego zasobu tej kategorii źródeł z obszaru współczesnej Polski, omówienie sposobu ich prezentacji, określenie miejsc pozyskania, liczebności i zawartości zbiorów. Wskazane zostały też zagadnienia podejmowane dotychczas przez badaczy, zarówno te rozwiązane, jak i niedostatecznie poznane, wymagające dalszych studiów.

Nowożytne naczynia szklane z działki z domniemaną karczmą miejską przy rynku w Radomiu

“…Stan badań nad szklarstwem późnośredniowiecznym i nowożytnym na ziemiach polskich (od połowy XIII do końca XVII w.) scharakteryzowała S. Ciepiela-Kubalska (1991a), wskazując na najważniejsze opracowania powstałe do końca lat 80-tych ubiegłego stulecia. Przeglądu prac poświęconych wyrobom szklanym dla okresu późniejszego, to jest lat 1987-2018, podjęła się M. Bis (2020). Szkło z Radomia nie stanowiło dotychczas tematu osobnych dociekań naukowych.…”