Zasoby osobiste a elastyczność w radzeniu sobie ze stresem u osób chorych kardiologicznie

Abstract

<p>Celem niniejszego badania była analiza związku między zasobami osobistymi (nadzieją na sukces i dobrostanem duchowym) a elastycznością w radzeniu sobie ze stresem u pacjentów chorych kardiologicznie oraz sprawdzenie, czy zasoby osobiste i czas trwania choroby są predyktorami elastyczności w radzeniu sobie ze stresem w tej grupie. Uczestnikami badania było 120 pacjentów kardiologicznych (72 mężczyzn i 48 kobiet) w wieku 29–75 lat. W badaniu wykorzystano Kwestionariusz Nadziei na Sukces (KNS), Wskaźnik Duchowego Dobrostanu oraz Kwestionariusz elastyczności w radzeniu sobie ze stresem (KERS-14). Wyniki pokazują, że występuje istotny statystycznie związek między zasobami osobistymi a elastycznością w radzeniu sobie. Każdy z zasobów osobistych (nadzieja na sukces i dobrostan duchowy) pozytywnie koreluje z każdym wymiarem elastycznego radzenia sobie. Analiza wykazała, że zasoby osobiste odgrywają rolę predykcyjną dla elastyczności w radzeniu sobie ze stresem.</p>

Personality organisation and flexibility in coping with stress in the group of alcohol-dependent individuals

“…Across all dimensions, flexibility in coping was found to be significantly positively correlated with the age of alcohol addicts in the study group, although the relationship between the variables was weak. This is consistent with previous findings on the construct of flexibility in coping, the intensity of which was found to vary over time and depend on the situational context (Góralska and Basińska, 2020;Piórowski et al, 2017). Flexibility in coping can be developed through the experience gained with age (Cheng et al, 2014).…”

“…This can be understood based on the so-called corresponsive principle, which suggests that life experiences such that the personality traits that lead an individual to engage in a particular experience are the same traits that are most likely to become reinforced and intensified as a result of that experience (Caspi et al, 2005;Kaiser et al, 2018). Research has also focused on flexibility in coping, which can be a resource and an aid in maintaining better health, and protect against the accumulation of pathological consequences of already existing difficulties (Góralska and Basińska, 2020;Hobfoll, 2012). Effective coping with stress involves mitigating the perceived stress in a constructive way (Ogińska-Bulik, 2014), and flexibility is an important component of this capability (Borzyszkowska and Basińska, 2020;Kato, 2012).…”

“…In recent years, considerable interest of researchers has been attracted to flexibility in coping (Basińska and Szocińska, 2015;Basinska et al, 2021;Cheng, 2003;Kato, 2012), which is a resource and a disposition to use one's repertoire of resources. Flexibility in coping refers primarily to how an individual applies coping strategies in difficult situations (Góralska and Basińska, 2020). Higher levels of flexibility in coping are associated with greater adaptability in different life scenarios (Borzyszkowska and Basińska, 2018;Kato, 2012).…”