Zastosowanie leków anty-VEGF w leczeniu retinopatii wcześniaków

Abstract

Retinopatia wcześniaków jest poważnym schorzeniem siatkówki, mogącym doprowadzić do jej odwarstwienia i w konsekwencji do utraty widzenia. W patogenezie tej choroby kluczową rolę odgrywają wytwarzane w nadmiarze naczyniowo- śródbłonkowe czynniki wzrostu (VEGF, vascular endothelial growth factors). Złotym standardem leczenia jest wciąż stosowana od lat 90. XX w. laserowa fotokoagulacja obwodowej nieunaczynionej siatkówki. Wprowadzone w ostatnich latach leki anty-VEGF podawane w postaci iniekcji do ciała szklistego neutralizują wytworzone w nadmiarze czynniki VEGF. Podstawowymi zaletami tych leków są: bardzo szybkie działanie, bardzo krótka i nieskomplikowana procedura podania oraz spodziewane pełne pole widzenia. Leki są jednak wchłaniane do krwiobiegu, co może zaburzać fizjologiczne dojrzewanie narządów wewnętrznych u dziecka urodzonego przedwcześnie. Innym ważnym problemem jest pojawienie się późnych wznów retinopatii, nawet kilka miesięcy po iniekcji. Leki te powinny być stosowane rozważnie, przede wszystkim u pacjentów z retinopatią w I strefie.