Źródła ukształtowania i współczesny obraz partii politycznych oraz kultury politycznej w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej

Abstract

Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna (KRLD) postrzegana jest często jako najbardziej totalitarne państwo świata. Panujący tam system polityczny uważany jest zaś za dyktaturę, w której wszelkie decyzje uzależnione są tylko i wyłącznie od woli władcy. Rzeczywiście w sporej mierze takie twierdzenia mogą być słuszne. W przypadku Korei Północnej trudno bowiem mówić o funkcjonowaniu mechanizmów demokratycznych. W tamtejszym systemie politycznym bardzo silną pozycję posiada rządząca Partia Pracy Korei (PPK), także pozostająca jednak de facto w pełnym uzależnieniu od przywódcy. Ugrupowanie to wywiera determinujący wpływ na funkcjonowanie wielu instytucji publicznych. Nawet w art. 11 Konstytucji tego państwa możemy przeczytać: "Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna prowadzi wszelkie działania pod przewodnictwem Partii Pracy Korei" 2 . Niejednokrotnie wobec tego można spotkać się z przekonaniem, że w Korei Północnej występuje tylko jedna partia polityczna. Funkcjonują tam jednak również trzy inne ugrupowania zrzeszone w Demokratycznym Froncie na Rzecz Zjednoczenia Ojczyzny. W art. 67. północnokoreańskiej ustawy zasadniczej znajduje się zapis stwierdzający, że: "Państwo gwarantuje warunki swobodnej działalności demokratycznych partii politycznych i organizacji społecznych" 3 . Wydaje się jednak, że ich znaczenie jest marginalne i mają one jedynie zapewnić pozory występowania tam demo-1

Korea Północna. Modelowy przykład współczesnego państwa totalitarnego

“…Łukasz Smalec wskazywał, że powstała ona jako uzasadnienie dla wzmacniania systemu wodzowskiego w Korei przez ówczesnego przewodniczącego Partii Pracy Korei Kim Ir Sena 112 . Jednocześnie przywódca zakazał, aby w przestrzeni publicznej pojawiały się jakiekolwiek inne ideologie 113 . Kluczowe składniki ideologii dżucze zostały wyartykułowane przez Kim Ir Sena w przemówieniu z 16 grudnia 1967 roku i zawierały takie elementy, jak zwiększenie zdolności wojskowych kraju, idea niezależności oraz samowystarczalności politycznej i gospodarczej czy choćby zjednoczenie ludzi wokół partii i przywódcy 114 .…”