Αιθουσαία Προκλητά Δυναμικά Σε Βλάβες Του Στελέχους

Abstract

Η μελέτη εγκρίθηκε από την επιτροπή δεοντολογίας του Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου (ΙΝΓΚ). Α. ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ. Ανατομία και λειτουργία του αυτιού.Το αυτί χωρίζεται σε τρία κύρια μέρη, έξω, μέσο και έσω [2,3], και έχει δύο λειτουργίες, ισορροπία και ακοή [3]. Ανατομία του έξω και μέσο αυτιού.To έξω και το μέσο μέρος έχουν κύριο σκοπό την μεταφορά του ήχου στο έσω αυτί.Το έξω αυτί αποτελείται από το ωοειδές πτερύγιο που βοηθά στη συλλογή των ηχητικών κυμάτων, και τον έξω ακουστικό πόρο που μεταφέρει τον ήχο προς την τυμπανική μεμβράνη [3]. Η τυμπανική μεμβράνη στην συνέχεια κινείται εξαιτίας της δύναμης των ηχητικών κυμάτων. Το μέσο αυτί βρίσκεται μέσα στο λιθοειδές μέρος του κροταφικού οστού, και περιέχει μικρά ακουστικά οστάρια που ονομάζονται σφύρα, άκμονας και αναβολέας. Το εσωτερικό τοίχωμα του μέσου αυτιού έχει μερικά σημαντικά χαρακτηριστικά. Στο κέντρο, απέναντι από την τυμπανική μεμβράνη, υπάρχει ένα στρογγυλοειδές ακρωτήριο που δημιουργείται από την πρώτη μεγάλη στροφή του κοχλία. Υπάρχουν επίσης δυο μικρές οπές. Η μια οπή ονομάζεται ωοειδής θυρίδα και καλύπτεται από την βάση του αναβολέα, ένα από τα ακουστικά οστάρια. Η στρογγυλή θυρίδα, η δεύτερη οπή που βρίσκεται κάτω από την ωοειδή θυρίδα, καλύπτεται από μια δευτερογενές τυμπανική μεμβράνη. Αυτή η μεμβράνη αφήνει το περιλέμφος μέσα στο λαβύρινθο του έσω αυτιού να κινείται ελάχιστα μαζί με τις κινήσεις του αναβολέα. Τα ακουστικά οστάρια δημιουργούν μια αλυσίδα δια μέσου του μέσου αυτιού, αρχίζοντας από την τυμπανική μεμβράνη και τερματίζοντας στην ωοειδή θυρίδα [2]. Η σφύρα, το πρώτο ακουστικό οστάριο που βρίσκεται δίπλα από την τυμπανική μεμβράνη, αρθρώνει με τον άκμων, και η μακριά απόφυση του άκμων αρθρώνει με τον αναβολέα. Η 9 βάση του αναβολέα, το πιο μικρό οστάριο, ταιριάζει μέσα στην ωοειδή θυρίδα, και η βάση αυτή είναι σημαντικά πιο μικρή σε μέγεθος από την τυμπανική μεμβράνη. Εξαιτίας αυτής της διαφοράς στο μέγεθος των δύο αυτών δομών, οι δονητικές δυνάμεις του αναβολέα είναι περίπου δέκα φορές αυτής της τυμπανικής μεμβράνης. Έτσι, τα ακουστικά οστάρια αυξάνουν την δύναμη αλλά μειώνουν το ύψος των δονήσεων που μεταδίδονται από την τυμπανική μεμβράνη. Είναι σημαντικό να γίνει αυτό, γιατί το αυτί πρέπει να εντοπίσει κύματα του ήχου που κινούνται μέσα στον αέρα, ενώ οι μηχανισμοί νευρικής μεταγωγής βασίζονται πάνω σε κινήσεις υγρού μέσα στον κοχλία. Δηλαδή, κύματα πιέσεως μέσα στον αέρα πρέπει να μετατρέπονται σε κύματα πιέσεως μέσα σε υγρό, και η ακουστική αντίσταση του νερού είναι σημαντικά πιο ψηλή από αυτή του αέρα. Χωρίς μια ειδική συσκευή για να αυξήσει την δύναμη των δονήσεων, η πλειονότητα των ήχων (99.9 %) [7] δεν θα έφταναν στο αυτί [3]. Άνω του 60% των ενεργειών του ήχου που φτάνουν στην τυμπανική μεμβράνη μεταδίδονται με επιτυχία στο έσω αυτί. Το σύστημα αυτό είναι πάρα πολύ ευαίσθητο. Η μέγιστη κίνηση της τυμπανικής μεμβράνης είναι μόνο η διάμετρος ενός άτομου του υδρογόνου, και η κίνηση των τριχωτών κυττάρων του κοχλία είναι μόλις 0.003 ο ! [7]. 1.2. Ανατομία του έσω αυτιού. Αυτό το μέρος του αυτιού βρίσκεται μέσα στο λιθ...