Ανατομική Μελέτη Του Όγκου Δομών Του Εγκεφάλου Σε Ζώντες Με Τη Χρήση Λογισμικού Κατάτμησης

Abstract

Σκοπός. Μορφομετρικές μεταβολές τμημάτων του εγκεφάλου συνοδεύουν πλήθος νευροψυχιατρικών νοσημάτων και συχνά εκτιμώνται σε συγκριτικές απεικονιστικές μελέτες. Η προηγούμενη γνώση των φυσιολογικών μορφομετρικών δεδομένων, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή αξιολόγηση συγκριτικών μελετών. Η παρούσα εργασία είχε σκοπό τη μορφομετρική ανάλυση του φυσιολογικού όγκου του ιπποκάμπειου σχηματισμού, του αμυγδαλικού συμπλέγματος, του κελύφους, του κερκοφόρου και του επικλινούς πυρήνα από ένα μεγάλο αριθμό χειροκίνητα κατατετμημένων εξετάσεων Μαγνητικής Τομογραφίας. Υλικό – Μέθοδος. Για την μέτρηση των όγκων χρησιμοποιήθηκαν 106 εξετάσεις sMRI από ενήλικες με αρνητικό ιστορικό νευροψυχιατρικού νοσήματος ή ΚΕΚ. Στις εξετάσεις αυτές έγινε χειροκίνητος διαχωρισμός των δομών με ειδικό λογισμικό επεξεργασίας ιατρικών εικόνων, χρησιμοποιώντας ανατομικά πρωτόκολλα κατάτμησης. Ειδικότερα, στην περίπτωση του αμυγδαλικού συμπλέγματος προτείνεται μία νέα μεθοδολογία κατάτμησης, που βασίζεται σε πρόσφατη ανατομική μελέτη. Οι τιμές που προέκυψαν συσχετίστηκαν με το φύλο και την ηλικία και έγινε έλεγχος για την ύπαρξη διημισφαιρικών διαφορών. Αποτελέσματα. Οι μέσες τιμές των όγκων υπολογίστηκαν ως εξής: ιπποκάμπειος σχηματισμός = 3,43 cm3 (S.D. = ±0,44), αμυγδαλικό σύμπλεγμα = 1,42 cm3 (S.D. = ±0,20), κερκοφόρος π. = 3,18 cm3 (S.D. = ±0,51), κέλυφος = 4,24 mm3 (S.D. = ±0,61) και επικλινής π. = 0,47 cm3 (S.D. = ±0,10). Παρατηρήθηκε εργαστηριακά σημαντική υπεροχή του δεξιού ιπποκάμπειου σχηματισμού και υπεροχή του δεξιού κερκοφόρου, του δεξιού αμυγδαλικού συμπλέγματος και του αριστερού επικλινούς εντός όμως των ορίων του σφάλματος της μεθόδου. Αντίθετα, το κέλυφος εκτιμήθηκε ως συμμετρική δομή. Η μέση raw τιμή του ιπποκάμπειου σχηματισμού βρέθηκε μεγαλύτερη στους άνδρες, σε αντίθεση με την μέση κανονικοποιημένη τιμή που ήταν μεγαλύτερη στις γυναίκες. Η υπεροχή στους άνδρες των raw μετρήσεων του κερκοφόρου και του κελύφους εξαλείφθηκε, μετά από τη διόρθωση των τιμών με βάση τον όγκο της ενδοκράνιας κοιλότητας. Καμία διαφορά μεταξύ raw και κανονικοποιημένων μετρήσεων δεν παρατηρήθηκε στην περίπτωση του επικλινούς πυρήνα. Οι όγκοι των στοιχείων του ραβδωτού εμφάνισαν στους άνδρες αρνητική γραμμική συσχέτιση με την ηλικία, ενώ ασθενής θετική γραμμική συσχέτιση παρατηρήθηκε στην περίπτωση του δεξιού ιπποκάμπειου σχηματισμού στο σύνολο του δείγματος. Τέλος, δεν παρατηρήθηκε καμία συσχέτιση μεταξύ του όγκου του αμυγδαλικού συμπλέγματος και της ηλικίας. Συμπεράσματα. Η μελέτη παρέχει φυσιολογικά μορφομετρικά δεδομένα που αφορούν τον ιπποκάμπειο σχηματισμό, το αμυγδαλικό σύμπλεγμα και τα στοιχεία του ραβδωτού, χρήσιμα στη διεξαγωγή και στην αξιολόγηση αποτελεσμάτων μελλοντικών συγκριτικών μελετών.