Απόψεις Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Για Τη Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής- Υπερκινητικότητας

Abstract

Οι εκτιμήσεις των εκπαιδευτικών για τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ καθορίζουν τη μαθησιακή τους πορεία, επηρεάζουν την εικόνα εαυτού που διαμορφώνουν καθώς και τα επίπεδα κοινωνικής αποδοχής από τους συνομήλικους τους. Ωστόσο, ο τρόπος διαχείρισης των συμπτωμάτων της ΔΕΠ-Υ από τους εκπαιδευτικούς στη χώρα μας δεν έχει προσδιοριστεί επαρκώς. Στόχος της παρούσας έρευνας είναι να διερευνηθούν οι πεποιθήσεις των Ελλήνων εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης γενικής αγωγής για τους μαθητές και τις μαθήτριες με ΔΕΠΥ. Οι παράμετροι που συνδέονται με την αντιμετώπιση των δυσκολιών που εμφανίζονται στη τάξη όπου φοιτούν μαθητές με ΔΕΠ-Υ αποτυπώθηκαν με την ηλεκτρονική χορήγηση ερωτηματολόγιου αυτο-αναφοράς, ανοιχτών ερωτήσεων σε 19 εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης της γενικής αγωγής. Η επεξεργασία των δεδομένων βασίστηκε στις αρχές της διασταυρωμένη ανάλυσης των δεδομένων. Από τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει ότι η διαχείριση των δυσκολίων των συγκεκριμένων μαθητών δεν μπορεί να είναι αποδοτική με τους παραδοσιακούς παιδαγωγικούς τρόπους. Οι εκπαιδευτικοί, ακολουθώντας το ατομικό-ιατρικό μοντέλο διαχείρισης των συμπεριφορικών δυσκολιών, κρίνουν σημαντική την εξατομικευμένη ψυχο-εκπαιδευτική υποστήριξη των παιδιών με ΔΕΠ-Υ, όχι από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς αλλά από εξειδικευμένο εκπαιδευτικό προσωπικό. Συμπερασματικά, προκρίνεται ο επαναπροσδιορισμός του διακριτού ρόλου των εκπαιδευτικών γενικής αγωγής της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αναφορικά με τη διαχείριση των μαθητών με ΔΕΠ-Υ εντός της σχολικής τάξης.