Βελτίωση Της Σχετιζόμενης Με Την Παχυσαρκία Νοσηρότητας Μετά Απώλεια Βάρους Με Ενδογαστρικό Ασκό

Abstract

Η παχυσαρκία αφορά στην υπερβολική αύξηση του σωματικού βάρους και ιδίως του λιπώδους ιστού ως συνέπεια ενός συνδυασμού υπερβολικής πρόσληψης τροφής πλούσιας σε λιπαρά με ελάχιστη κατανάλωση θερμίδων και με μειωμένη μεταβολική και φυσική δραστηριότητα. Παρουσιάζει υψηλή συχνότητα νοσηρότητας και θνησιμότητας, γιατί είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το μεταβολικό σύνδρομο, το οποίο περιλαμβάνει παθήσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η αρτηριακή υπέρταση, η στεφανιαία νόσος, η καρδιακή και αναπνευστική ανεπάρκεια, το σύνδρομο άπνοιας στον ύπνο και πολλές άλλες. Σημαντική όμως είναι και η αρνητική της επίδραση στην ψυχολογική κατάσταση του παχύσαρκου, με συχνό αποτέλεσμα την κατάθλιψη. Σκοπός της κλινικής αυτής μελέτης είναι η καταγραφή των συνοδών προβλημάτων και νόσων που σχετίζονται με την παχυσαρκία σε άτομα που υποβάλλονται σε τοποθέτηση ενδογαστρικού μπαλονιού για την απώλεια βάρους και η εξάμηνη παρακολούθηση τους κατά τη διάρκεια της θεραπείας με το μπαλόνι ώστε να διαπιστωθεί αν υπάρχει μεταβολή των συνοδών νοσημάτων παράλληλη με την απώλεια σωματικού βάρους. Σε 100 συνεχόμενες γυναίκες ασθενείς, υποψήφιες για τοποθέτηση ενδογαστρικού μπαλονιού, καταγράφθηκαν πριν από την τοποθέτησή του τα δημογραφικά δεδομένα, τα συνοδά νοσήματα - λήψη φαρμάκων, τα ανθρωπομετρικά δεδομένα, και εκτιμήθηκε η ύπαρξη στοιχείων κατάθλιψης με ένα ψυχομετρικό τεστ. Η αξιολόγηση επαναλήφθηκε στους 3 μήνες και στους 6, κατά τη στιγμή αφαίρεσης του μπαλονιού. Όλες οι γυναίκες ασθενείς ηλικίας 36.25±11.75 ετών είχαν ένα τουλάχιστον [ως και >3] συνοδά νοσήματα, με προεξάρχοντα την οστεοαρθρίτιδα, το σακχαρώδη διαβήτη και την αρτηριακή υπέρταση για τα οποία ελάμβαναν φάρμακα. Τα ανθρωπομετρικά τους δεδομένα ήταν σωματικό βάρος 123.89±29.64kg, ΒΜΙ 42.95±8.83, σωματικό λίπος % του βάρους 47±6.36%, μεταβολικός ρυθμός ηρεμίας 1874.24±497.97kcal. Με το τεστ του Beck’s διαπιστώθηκε ότι 65/100 ασθενείς είχαν κάποιου βαθμού κατάθλιψη, και συγκεκριμένα 26 είχαν ήπια, 21 μέτρια και 18 βαριά κατάθλιψη. Στους 6 μήνες που αφαιρέθηκε το μπαλόνι παρατηρήθηκε μείωση του αριθμού των ασθενών που λάμβαναν φάρμακα για οστεοαρθρίτιδα κατά 90%, για ΓΟΠΝ κατά 73%, για δυσλιπιδαιμία κατά 52%, για σακχαρώδη διαβήτη κατά 48%, για αναπνευστικά προβλήματα κατά 45% και για αρτηριακή υπέρταση κατά 39%. Παράλληλα παρατηρήθηκε μια πολύ σημαντική μείωση και των ανθρωπομετρικών δεδομένων τόσο στο 3μηνο παρακολούθησης, όσο και στο 6μηνο, όπου το σωματικό βάρος μειώθηκε τελικά στα 103.67±28.02kg, το ΒΜΙ στα 35.89±8.53kg/m2 , το σωματικό λίπος στο 41.02±7.24%, και ο μεταβολικός ρυθμός ηρεμίας στις 1727±475.83kcal. Αναφερόμενοι μόνον στις 65 θήλεις που είχαν αρχικά κατάθλιψη, παρατηρήθηκε θετική σημαντική μεταβολή τόσο στον αριθμό των ατόμων που συνέχισαν να είναι καταθλιπτικοί στους 3 και 6 μήνες, όσο και στη βαρύτητα της κατάθλιψης. Ειδικότερα, στους 6 μήνες 46 άτομα δεν είχαν πλέον κατάθλιψη, 13 είχαν ήπια, 5 μέτρια και 1 βαριά κατάθλιψη. Από την περαιτέρω ανάλυση διαπιστώθηκε ότι η βαρύτητα της κατάθλιψης δεν σχετίζεται με το ΒΜΙ του ασθενούς, αλλά οι ασθενείς που είχαν καλύτερη απώλεια βάρους [%EWL> 30] ήταν αυτοί που αρχικά είχαν πλέον ήπια κατάθλιψη [x2, p=0.001]. Συμπερασματικά, η χρήση του ενδογαστρικού μπαλονιού για απώλεια σωματικού βάρους προσφέρει σημαντική μείωση σε όλες τις ανθρωπομετρικές παραμέτρους και σημαντική βελτίωση σε όλα τα συνοδά νοσήματα. Κυρίως όμως βελτιώνει σημαντικά την παρουσία κατάθλιψης και επιβεβαιώνει ότι και οι καταθλιπτικοί μπορούν να χάσουν βάρος με τη βοήθεια του ενδογαστρικού μπαλονιού και να βελτιώσουν, παράλληλα με τη σωματική, και την ψυχική τους υγεία, όμοια με τους μη καταθλιπτικούς παχύσαρκους.