Επίδραση Της Ενδοαυλικής Κατάλυσης Της Συμπαθητικής Νεύρωσης Του Νεφρού Στις Βλάβες Στα Όργανα Στόχους Σε Ασθενείς Με Ανθεκτική Υπέρταση

Abstract

Σκοπός: Σε αυτή τη μελέτη διερευνήθηκε η επίδραση της νεφρικής απονεύρωσης (RDN) στις βλάβες στα όργανα στόχους (TOD), ειδικά τις καρδιακές προσαρμογές, σε ασθενείς με ανθεκτική υπέρταση (RH). Επιπρόσθετα, διενεργήθηκε μια συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και μετα-ανάλυση των δεδομένων της RDN και της υποστροφής των TOD. Μέθοδοι: Προοπτική μελέτη: 18 ασθενείς με RH [ηλικία: 56±10 έτη, 12 άνδρες, BMI: 33.6±5.4 kg/m2, αρτηριακή πίεση ιατρείου (BP): 182±19/97±18mmHg και περιπατηρική αρτηριακή πίεση:153±16/87±15mmHg που ελάμβαναν 4.5 αντιυπερτασικά φάρμακα/ημέρα και είχαν υπερτροφία της αριστερής κοιλίας υποβλήθηκαν σε RDN. Μετα-ανάλυση: Αναζητήθηκε βιβλιογραφία για μελέτες με κατάλληλο περιεχόμενο και διενεργήθηκε μετα-ανάλυση τυχαίων επιδράσεων για τις ακόλουθες εκβάσεις: δείκτης μάζας αριστερής κοιλίας (LVMI), δείκτης όγκου αριστερού κόλπου (LAVI), ταχύτητα κύματος E προς A διαμιτροειδικής ροής (E/A) και ταχύτητα E κύματος προς ιστική ταχύτητα E’ (E/E’), κεντικός δείκτης ενίσχυσης (AIx) και καρωτιδο-μηριαία ταχύτητα σφυγμικού κύματος (PWV). Αποτελέσματα: Προοπτική μελέτη: Η RDN συνέβαλε στην υποστροφή της LVMI από 140.0±17.0 g/m2 (57.9±7.9 g/m2.7) σε 126.7±19.2 g/m2 (52.6±8.4 g/m2.7) (P<0.01) και της διαμέτρου του αριστερού κόλπου από 42.4±4.3 σε 40.6±3.6mm (P=0.004) στους 6 μήνες. Ο λόγος E/E’ μειώθηκε από 14.8±6.1 σε 12.0±3.2 (P=0.016), ο χρόνος ισοογκοτικής χάλασης από 109.8±16.2 σε 100.8±17.1 ms (P=0.003) και τα επίπεδα του NT-pro-BNP από 84.9±35.9 σε 57.2±38.8 pg/ml (P<0.001). Στους 24 μήνες μετά την RDN, ο LVMI μειώθηκε κατά 15.5% και το E/E’ κατά 29.7%. Μετα-ανάλυση: 17 μελέτες (n=698 ασθενείς) εντάχθησαν στη μετα-ανάλυση. Η RDN οδήγησε σε υποστροφή της LVMI κατά 14.17 g/m2 (95% CI -18.33 to -10.01, P<0.001) και κατά 4.75 g/m2 (95% CI -7.83 to -1.67, P=0.003) για την εκτίμηση με υπερηχοκαρδιογράφημα και με μαγνητική, αντίστοιχα. Ο λόγος E/Em [-0.73 (95% CI -1.38 έως -0.08, P=0.03)] μειώθηκε επίσης. Η RDN είχε επίσης ευνοϊκή επίδραση τόσο στην AIx [-7.05 (95% CI -9.12 έως -4.98, P<0.001)] όσο και στην PWV [1.54 m/s (95% CI -2.16 έως -0.92, P<0.001)]. Η ανάλυση μεταπαλινδρόμησης ανέδειξε ανεξάρτητη επίδραση της RDN στιςTOD σε σχέση με τις αρχικές τιμές της ΑΠ και τις μεταβολές της. Conclusion: Η RDN συμβάλλει στην υποστροφή των TOD στους ασθενείς με RH ανεξάρτητα από τις μεταβολές της ΑΠ.