Η Εκπαιδευτική Τεχνική «Εργαστήριο Για Το Μέλλον» Ως Εργαλείο Για Την Υπέρβαση Των Ανασχετικών Παραγόντων Στην Εκπόνηση Των Γραπτών Εργασιών Στην Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση

Abstract

"Workshop for the Future" is an educational technique, applicable in problematic situations when engaged participants, tend to search for solutions and make concrete action plans to cope with the problem. In this paper we will present the implementation of this technique in the tutorials of the thematic unit "Open and Distance Learning". The title of the workshop was "Essay writing in Distance Learning" which implemented according to its principles. During the workshop some specific problems emerged, which students have to deal with, while writing their essays . The students participating in the workshop suggested certain means to cope with the problems, and were committed to adopt the methods suggested. Keywords: Workshop for the Future, essay writing, tutorials, open distance learning ΠερίληψηΤο «Εργαστήριο για το Μέλλον», είναι μια εκπαιδευτική τεχνική που εφαρμόζεται όταν υπάρχουν προβληματικές καταστάσεις που απασχολούν τους συμμετέχοντες προκειμένου οι ίδιοι να αναζητήσουν λύσεις και να διαμορφώσουν σχέδια δράσης για την υπέρβαση των προβλημάτων. Στην εργασία αυτή θα παρουσιάσουμε την εφαρμογή της εκπαιδευτικής τεχνικής «Το Εργαστήριο για το Μέλλον», όπως έγινε στη διάρκεια Ομαδικών Συμβουλευτικών Συναντήσεων της Θεματικής Ενότητας «Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση». Το αντικείμενο του Εργαστηρίου ήταν «Οι Γραπτές εργασίες στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση». Η εφαρμογή έγινε σύμφωνα με τις αρχές της τεχνικής και έδειξε συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σπουδαστές στις Γραπτές Εργασίες. Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου, οι ίδιοι πρότειναν τρόπους για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων και δεσμεύτηκαν για την τήρησή τους. Mullert (1987) το Εργαστήριο για το Μέλλον είναι μια δομημένη διαδικασία που χωρίζεται σε πέντε στάδια: α) προετοιμασίας, β) κριτικής της υπάρχουσας κατάστασης, γ) οράματος (περιγραφή της ιδανικής κατάστασης), δ) στρατηγικής και ε) δράσης, ενώ μετέπειτα ερευνητές, όπως ο Mogensen (1992) θεωρούν ότι η τεχνική αυτή αναπτύσσεται σε τρεις κύριες φάσεις: κριτική, φαντασία, δράση. Σε κάθε περίπτωση, αφού ολοκληρωθούν όλες οι φάσεις εξέλιξης του Εργαστηρίου ακολουθεί αξιολόγηση των εργασιών. Η έναρξη του Εργαστηρίου γίνεται με κριτική της υπάρχουσας κατάστασης μέσω καταιγισμού ιδεών, συνεχίζει με τη φάση του οράματος (περιγραφή της ιδανικής κατάστασης) και ολοκληρώνεται με καταγραφή των πραγματοποιήσιμων λύσεων και την εφαρμογή τους (Skoglind-Ohman, 2003). Την προετοιμασία του Εργαστηρίου αναλαμβάνει ο συντονιστής (ο συντονιστής μπορεί να είναι εκπαιδευτικός, εάν το Εργαστήριο εφαρμόζεται στη σχολική εκπαίδευση, εκπαιδευτής ενηλίκων εάν πρόκειται για εκπαίδευση ενηλίκων, κ.λπ.). Ο συντονιστής αποφασίζει για το θέμα και τους στόχους, τον αριθμό των συμμετεχόντων, τον τόπο και το χρόνο υλοποίησης. Επίσης, είναι εκείνος που προετοιμάζει το απαραίτητο υλικό υποστήριξης του Εργαστηρίου. Σε όλη τη διάρκεια της εφαρμογής δίνει με σαφήνεια τις απαραίτητες οδηγίες για την υλοποίηση των εργασιών, παρεμβαίνει διακριτικά όπου χρειάζεται και συντονίζει την όλη προσπάθεια (Apel, 2004)....

Ανάπτυξη, Εφαρμογή Και Αξιολόγηση Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Για Τη Διαχείριση Στερεών Αποβλήτων

“…Η αύξηση αυτή μπορεί να αποδοθεί στις προσπάθειες εξάπλωσης της ΠΕ οι οποίες υλοποιούνται από φορείς του ΥΠ.Ε.Π.Θ. [139] και από ΜΚΟ. Παρόμοια αύξηση της συμμετοχής σε ΠΠΕ παρατηρείται και σε άλλες χώρες του κόσμου [140].…”