Η Επιδραση Της Ταυτοχρονης Χορηγησης Φαινυλβουταζονης Η Ινδομεθακινης Στα Επιπεδα Της Κεφαλυρινης Στον Ορο Και Στα Οστα Της Κατω Γναθου

Abstract

ΣΤΗΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΔΥΟ ΑΝΤΙΦΛΕΓΜΟΝΩΔΩΝ (ΦΑΙΝΥΒΟΥΤΑΖΟΝΗΣ ΚΑΙ ΙΝΔΟΜΕΘΑΚΙΝΗΣ) ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΙΑΣ ΚΕΦΑΛΟΣΠΟΡΙΝΗΣ (ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗΣ) ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΣΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΓΝΑΘΟΥ ΛΕΥΚΩΝ ΑΡΟΥΡΑΙΩΝ, ΣΤΙΣ 2, 5 ΚΑΙ 8 ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ 108 ΑΡΟΥΡΑΙΟΙ ΑΡΣΕΝΙΚΟΙ, ΤΥΠΟΥ WISTAR, ΜΕΣΟΥ ΒΑΡΟΥΣ 260 G. ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ ΧΩΡΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ 5 ΟΜΑΔΕΣ. ΤΑ ΖΩΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗ (CEFATREX) 500 MG/KG ΚΑΘΕ 8 ΩΡΕΣ, ΓΙΑ 24ΩΡΕΣ. ΤΑ ΖΩΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΦΑΙΝΥΛΒΟΥΤΑΖΟΝΗ (BUTAZOLIDIN) 100 MG/KG ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ. ΤΑ ΖΩΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗ ΚΑΙ ΙΝΔΟΜΕΘΑΚΙΝΗ (INDOCOD) 2 MG/KG X 3. ΣΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΟΜΑΔΑ ΔΟΘΗΚΕ ΜΟΝΟ ΦΑΙΝΥΛΒΟΥΤΑΖΟΝΗ ΚΑΙ ΙΝΔΟΜΕΘΑΚΙΝΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ. Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΟΥ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΣΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΓΝΑΘΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΔΙΑΧΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΙΞΗΣ ΟΠΩΝ ΣΤΟ ΑΓΑΡ. ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΒΡΕΘΗΚΕ ΟΤΙ: Α) Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗΣ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗ ΦΑΙΝΥΛΒΟΥΤΑΖΟΝΗ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΠΛΕΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΣΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΓΝΑΘΟΥ. Β) Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΙΝΔΟΜΕΘΑΚΙΝΗ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΕΝΩ ΣΤΑ ΟΣΤΑ Η ΑΥΞΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. Γ) ΣΤΙΣ 5 ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΔΕΝ ΑΝΙΧΝΕΥΕΤΑΙ ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗ ΣΤΑ ΟΣΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΓΝΑΘΟΥ, ΕΝΩ ΣΤΙΣ 8 ΩΡΕΣ ΔΕΝ ΑΝΙΧΝΕΥΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ, ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΟΣΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΓΝΑΘΟΥ.