Καθορισμός Βέλτιστης Δοσολογίας Του Αγωνιστή Της Εκλυτικής Ορμόνης Των Γοναδοτροπινών Για Την Επαγωγή Της Τελικής Ωρίμανσης Των Ωαρίων Κατά Την Διέγερση Των Ωοθηκών Στην Εξωσωματική Γονιμοποίηση

Abstract

Αν και ο συνηθέστερα χρησιμοποιούμενος GnRH αγωνιστής, για την επαγωγή της τελικής ωρίμανσης των ωαρίων, σε ασθενείς που υποβάλλονται σε διέγερση των ωοθηκών για εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η τριπτορελίνη, τα δεδομένα σχετικά με τη βέλτιστη δόση είναι επί του παρόντος περιορισμένα. Η πρώτη μελέτη που συμπεριλαμβάνεται σε αυτην την Διατριβή έδειξε ότι, η δόση 0,1 mg τριπτορελίνης, συγκρινόμενη με δύο υψηλότερες δόσεις 0,2 ή 0,4 mg, είχε ως αποτέλεσμα παρόμοια ποσοστά ώριμων ωαρίων, σε ασθενείς υψηλού κινδύνου για ΣΥΩ που υποβάλλονται σε ICSI. Παρόμοια αποτελέσματα με την παρούσα μελέτη, βρέθηκαν σε τυχαιοποιημένη μελέτη στην οποία μελετήθηκαν τρεις δόσεις τριπτορελίνης 0,2 mg, 0,3 mg και 0,4 mg (Vuong, et al., 2016), για την επαγωγή της τελικής ωρίμανσης των ωαρίων και βρέθηκε τόσο παρόμοιος αριθμός ώριμων ωαρίων, όσο και διάρκεια ωχρινικής φάσης, όχι όμως σε ασθενείς με υψηλή ανταπόκριση των ωοθηκών. Περαιτέρω αξιολόγηση χαμηλότερων δόσεων τριπτορελίνης δε φαίνεται να είναι δικαιολογημένη, καθώς δεν αναμένεται ότι θα οδηγήσει σε σημαντική μείωση κόστους. Επίσης έως σήμερα, υπάρχει παντελής έλλειψη δεδομένων, σχετικά με τη συσχέτιση του ΔΜΣ με την ωριμότητα των ωαρίων, μετά την επαγωγή της τελικής ωρίμανσης των ωαρίων με GnRHa, σε ασθενείς υψηλού κινδύνου για ΣΥΩ. Στη δεύτερη μελετη αυτής της διατριβής σε γυναικες που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης σοβαρού ΣΥΩ και στις οποίες χορηγήθηκε σταθερή δόση 0,2 mg του GnRHa τριπτορελίνης, οι γυναίκες με ΔΜΣ ≥ 25 kg / m2 είχαν σημαντικά λιγότερα ώριμα ωάρια, απαιτούσαν υψηλότερη συνολική δόση ανασυνδυασμένης FSH (recFSH) και εμφάνισαν διαφορετικό ορμονικό προφίλ ωχρινικής φάσης, σε σύγκριση με γυναίκες με ΔΜΣ < 25 kg / m2. Το, εάν πρέπει να ληφθεί υπόψη ο ΔΜΣ στη βελτιστοποίηση της δόσης του GnRH αγωνιστή, παραμένει να αποδειχθεί από μελλοντικές μελέτες. Η τρέχουσα μελέτη, πάντως, δείχνει ότι, αυτό αξίζει να διερευνηθεί. Λόγω του χαμηλότερου αριθμού των ώριμων ωαρίων που ανακτήθηκαν σε γυναίκες με ΔΜΣ ≥ 25kg / m2 χρησιμοποιώντας 0,2 mg τριπτορελίνης, ίσως αξίζει να εξεταστεί, εάν μια υψηλότερη δόση τριπτορελίνης θα οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των ώριμων ωαρίων, τα οποία θα ληφθούν σε αυτή την ομάδα ασθενών, και πιθανόν σε συνακόλουθη αύξηση του αθροιστικού ποσοστού γεννήσεων σε επακόλουθους κύκλους απόψυξης.