Κριτήρια Επιλογής Υβριδίων Τομάτας Ως Πηγή Δημιουργίας Ανασυνδυασμένων Σειρών

Abstract

Ως υλικό εκκίνησης επιλέχθηκαν τα απλά εμπορικά υβρίδια επιτραπέζιας τομάτας, Iron, Sahara, Formula και Elpida. Στο σύνολο της απόδοσης παρουσίασαν εκφυλισμό στην F2 γενεά η ‘Formula’ 17%, η ‘Sahara ’21%, η ‘Elpida’ 30% και η ‘Iron’ 31%. Στην F2 γενεά των υβριδίων Iron και Sahara, εφαρμόστηκε η μαζική επιλογή άκρου με ένταση επιλογής 10%. Η υστέρηση 48% στη ‘Sahara’ οδήγησε στον εμπλουτισμό της μεθοδολογίας, με την εφαρμογή στην F3 γενεά, ημισυγγενικής επιλογή. Οι ημισυγγενικές σειρές (HS1) απέδωσαν περισσότερο των σειρών μαζικής επιλογής (F4) ενώ δεν υστέρησαν σημαντικά του υβριδίου. Σύμφωνα με το κριτήριο χρησιμότητας U, την εξίσωση B και τα επιμέρους ποιοτικά και παραγωγικά χαρακτηριστικά-κριτήρια κάθε σειράς, ξεχώρισαν από τρεις ημισυγγενικές σειρές από κάθε υβρίδιο. Στα πειράματα του 2007, στο σύνολο των παραγωγικών χαρακτηριστικών, οι ημισυγγενικές σειρές (HS3) είχαν καλύτερη συμπεριφορά από αυτές της μαζικής επιλογής (F6). Από τις ανασυνδυασμένες σειρές, αποσύρθηκαν από τον περεταίρω πειραματισμό οι σειρές Iron-HS3-1 και Sahara-HS3-3 διότι δεν εκπληρούσαν τα κριτήρια παραγωγικότητας και σταθερότητας. Στη συνέχεια (πειράματα 2008), στην ‘Iron’ οι τρεις ανασυνδυασμένες σειρές υπερείχαν (μη σημαντικά) στην συνολική απόδοση (4-15%), στην πρωιμότητα (5-8%) στον αριθμό καρπών ανά φυτό (23-31%), και στα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά (από μη έως σημαντικά), του υβριδίου. Στην ‘Sahara’, οι ανασυνδυασμένες σειρές υστέρησαν, οι ημισυγγενικές μη σημαντικά και η μαζικής επιλογής σημαντικά, στην συνολική απόδοση του υβριδίου. Στην πρωιμότητα, οι δύο ημισυγγενικές σειρές έφτασαν την πρωιμότητα του υβριδίου, ενώ η σειρά μαζικής επιλογής υστέρησε 31%. Στον αριθμό καρπών ανά φυτό η σειρά μαζικής επιλογής υστέρησε 6% ενώ οι ημισυγγενικές σειρές υπερείχαν από 30% έως 36%. Στην F2 γενεά των ‘Formula’ και ‘Elpida’ εφαρμόστηκε γενεαλογική επιλογή άκρου. Στη ‘Formula’ (πειράματα 2009), οικογένειες F3 γενεάς δεν διέφεραν σημαντικά από το υβρίδιο στο σύνολο της απόδοσης και στην πρωιμότητα. Πιο αξιόλογες οικογένειες για την συνέχεια του βελτιωτικού προγράμματος, σύμφωνα με το κριτήριο χρησιμότητα U και την εξίσωση Β ήταν οι F3-5, F3-3 και F3-6. Από τις εννέα ανασυνδυασμένες σειρές F4 γενεάς (πείραμα 2010), οι επτά δεν διέφεραν σημαντικά του υβριδίου στο σύνολο της απόδοσης, στην πρωιμότητα και στον αριθμό καρπών ανά φυτό. Στην ‘Elpida’ (πειράματα 2009), στην F3 γενεά, στην συνολική απόδοση, οι δύο από τις έξι οικογένειες και στην πρωιμότητα οι τέσσερις, δεν διέφεραν σημαντικά του υβριδίου. Σύμφωνα με το κριτήριο χρησιμότητας U, πιο αξιόλογες οικογένειες για την συνέχεια της βελτιωτικής διαδικασίας ήταν οι F3-1 και F3-4, ενώ μεγαλύτερη τιμή στην εξίσωση Β είχε η οικογένεια F3-4. Από τις οκτώ ανασυνδυασμένες σειρές F4 γενεάς (πείραμα 2010), οι πέντε δεν διέφεραν σημαντικά του υβριδίου στο σύνολο της απόδοσης, στην πρωιμότητα και στον αριθμό καρπών ανά φυτό. Η εφαρμογή κριτηρίων επιλογής από τις πρώτες διασπώμενες γενεές σε υβρίδια τομάτας, επέτρεψε τη δημιουργία ανασυνδυασμένων σειρών με παραγωγικότητα, σταθερότητα και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, εφάμιλλα των αρχικών υβριδίων.