Μετεγχειρητική Έκπτωση Γνωσιακών Λειτουργιών Και Γενική Αναισθησία

Abstract

Η αλλαγή στην γνωσιακή λειτουργία που παρατηρείται μετά από μια χειρουργική επέμβαση και σήμερα αξιολογείται με ψυχομετρικές δοκιμασίες,περιγράφεται ως μετεγχειρητική έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών (ΜΕΝΛPostoperativeCognitive Dysfunction-POCD). Το γνωστικό αυτό έλλειμμα, που διαφέρει σε κάθε ασθενή στη χρονική διάρκεια και στο βαθμό, μπορεί να αφορά όλο το εύρος των γνωστικών λειτουργιών, την οπτική και ακουστική μνήμη, τις διεργασίες μνήμης, την οπτικοχωρική δεξιότητα, τις διεργασίες λόγου, την κοινωνική ενσωμάτωση. Διακρίνεται σε βραχυπρόθεσμη μέχρι 7 ημέρες μετεγχειρητικά και μακροπρόθεσμη όταν εμφανίζεται έως 3 μήνες μετά Στα διαγνωστικά κριτήρια συμπεριλαμβάνονται η έκπτωση της μνήμης (μειωμένη ικανότητα εκμάθησης ή ανάκλησης πληροφοριών), η διαταραχή των εκτελεστικώνλειτουργιών (οργάνωση, προγραμματισμός, αλληλουχία), η διαταραχή στηνπροσοχή ή στην ταχύτητα επεξεργασίας των πληροφοριών και οι διαταραχές λόγου (κατανόηση και εύρεση λέξεων).Παρόλο που είναι συχνή μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις,παρουσιάζει σημαντική επίπτωση και στις μη-καρδιοχειρουργικές (25.8% -40% την 1η εβδομάδα, 9.9% στους 3 μήνες και 1% 2 έτη μετεγχειρητικά) με ακόμα μεγαλύτερη συχνότητα σε ασθενείς άνω των 60 ετών. Οι παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί δεν έχουν πλήρως διευκρινιστεί. Έχουν προταθεί η τοξικότητα των αναισθητικών παραγόντων, η φλεγμονώδης διεργασία, η αντιχολινεργική δραστηριότητα, η μείωση της εγκεφαλικής οξυγόνωσης και τα εγκεφαλικά μικροέμβολα. Ο σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι να εκτιμήσει την επίδραση της προποφόλης και του σεβοφλουρανίου στην βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη εμφάνιση μετεγχειρητικής έκπτωσης νοητικών λειτουργιών σε ηλικιωμένους ασθενείς και να διερευνήσει τον ρόλο της φλεγμονής.